| Yusuf odprowadził swym niewidzącym wzrokiem puszczone wampiry. Tak bardzo chciał ich wyssać... Był zbyt głodny. W końcu gdy echo ich kroków ucichło wysłuchał słów Tonego.
- Tak. Szukajcie rozkopanej ziemi, ja wciąż nic nie widzę. - powiedział krótko i usiadł, skupiając się na otoczeniu swoimi zmysłami. Nie było to proste ze względu na przeraźliwy głód który wykręcał mu trzewia. Prawdę mówiąc sprawiło to po prostu że zaczął lepiej czuć Vitae Tonego i Uty, z trudem powstrzymując się przed myśleniem jak smakują.
Skupił się mocniej, odsuwając te myśli. Być może teraz, gdy byli tak blisko sztyletu uda mu się go wyczuć? |