-Miło mi Cię poznać Aro.- powiedziała dziewczyna i lekko się kłaniając chwyciła wielką szarą dłoń, tak potężną, że mogłaby zapewne zmiażdżyć z łatwością arbuza bez żadnego wysiłku.- Nie wiem czy będzie stać mnie na Twoje usługi, jak mówiłam muszę mieć złoto na wynajem budynku. Prowadź więc do tego sprzedawcy nieruchomości.

Tak zrobili. Aro szedł jak barbarzyńca, jego szerokie jak wrota katedry bary poruszały się żwawo, a ludzie schodzili mu z drogi. Iris nie wiedziała, czy może mu zaufać. Nie musiałby nawet używać toporu, by rozerwać ją w pół, łamiąc kręgosłup jak źdźbło trawy. Ulice Portu Czaszek były ponure, grzyby i latarnie z niknącymi, rzadko wymienianymi świecami dawały ponurą atmosferę. Żebracy z policzkami tak zapadniętymi, iż przypominającymi ghoule trzęśli się z zimna miasta-jaskini. Niektóre budynki były resztami budowli sprzed eonów, z białego kamienia teraz porośniętego mchem, i czarnymi liniami ściekającej przez setki lat wody, przypominając stare szare relikty niespisanych czasów.

Jednym z takich miejsc był właśnie lokal sprzedawcy nieruchomości. Najm i Zakup Nieruchomości W Skullporcie, mówił napisany białą farbą napis na szyldzie powieszonym nad drzwiami z grubych desek, wzmocnionych ćwiekami. Goliat otworzył drzwi i przepuścił damę. Środek oświetlały magiczne, bardzo jasne , białe lumisfery umieszczone na wysokich stojakach. Wystrój ruin wyłożono tanimi, prostackimi jak na oko utalentowanej malarki obrazami olejnymi przedstawiającymi morskie sceny. Wszędzie znajdowały się półki na dokumenty, niektóre papiery leżały nawet na kafelkowej posadzce dla ciepła wyłożonymi, kosmatymi dywanami. Za hebanowym biurkiem siedział krasnolud, łysy, bez włókna włosów o skórze koloru szarości, czempionka słyszała, kiedyś o tej rasie krasnali, ale nie wiedziała o nich wiele, tyle, że żyli w podziemiach. Najemca był cały w tatuażach. Dokładnych, precyzyjnie zrobionych, ale nie runicznych jak na krasnalską modę zamiast tego przedstawiające pnącza bluszczu.

- Quaras ta wyszczekana pannica chcę dużej przestrzeni na mały biznes! Jakiegoś lokum! - Oznajmił Aro.

-Witam Panie Quaras. Próbuję zacząć życie od nowa… z dala od promieni słońca, które przypominają mi to co utraciłam.- zaczęła snuć historyjkę o upadłej szlachciance Iris.

-Powinszować jestem przedstawicielem Kolektywu Nieumarłych Czaszek, poproszę o szczegóły: Jaki metraż Panią interesuje ? Najm czy zakup, jaki ma Pani budżet ? Jakie dokładnie ma być przeznaczenie obiektu ? - Zaczął strzelać pytaniami niczym kusza samopowtarzalna.

-Cóż myślę, że na początek starczy najem. Coś małego…. Znaczy nie tylko dla mnie ,ale dla grupy ludzi, coś jak małą karczma, choć osobisty pokój, sypialnia też byłby dla mnie wygodny.

-Panienka przywykła do luksusów jak mniemam.- powiedział przenikliwie i cynicznie szary krasnolud.

-Pieprzyć luksusy. Bardziej interesuje mnie coś, gdzie będę mogła rozpocząć moje małe przedsięwzięcie.

-A cóż to takiego?

-Coś co Kolektyw Nieumarłych Czaszek po pewnym okresie uzna za przydatny i dochodowy.- rzuciła bez ogródek czempionka miłości.

Wiedziała, że teraz przyjdzie pora na rozmowę o kapitale, a potem wybór odpowiednich miejsc z tych dostępnych. Niemniej, jeszcze to Irand umiał się targować. Może nie z bandytami (choć z nimi po części też), ale potrafił sprzedawać nawet kiepskie malunki, tak, że mógł przeżyć jednym to portretem dwa miesiące jedząc nawet mięso i paląc opium czy pijąc tanie wino, nie mówiąc o opłaceniu czynszu, jego dawnego domu teraz zapewne przeszukanego i może obserwowanego przez ludzi Lorda. Iris chciała też schować drogą suknie i przyodziać jakiś skórzany pancerz, najlepiej wzmacniany kolczugą. Te rejony Portu Czaszek bardziej sprzyjały takiemu rynsztunkowi.