Vall skutecznie uśpił kobietę i wbrew wszelkim zasadom bezpieczeństwa puścił się do środka niemal sprintem. Kota natychmiast spakował do plecaka, zamykając go wewnątrz. Później rozpruł szatę kobiety przygotowując prowizoryczną przepaskę na jej oczy. W myślach słyszał drwiny Argaena na temat rozdzierania kobiecie ubrania. Choć szlachcic tym razem powściągnął język. Elf za to przystąpił do przeszukania, ze szczególnym uwzględnieniem magicznych precjozów. Szelkie Różdżki czy kule pozwalające skupić magiczną energię mogły okazać się niebezpieczne. Podobnie trywialna torba na komponenty z

Po chwili magiczka była już związana z zakrytymi oczyma. Vall tylko kiwnął głowa do Mharcisa. Skoro mieli ze sobą kogoś zajmującego się od czasu do czasu przesłuchaniami, to czemu mieli nie skorzystać? Czarodziej jeszcze raz upewnił się, że więzy mocno trzymają i unieruchamiają część palców. Ostatnie czego chciał, to żeby magiczka spaliła więzy gestem, uwolniła się i zaczęła ciskać w nich magicznymi piorunami. Albo co gorsza magicznymi pociskami, które nigdy nie chybiają.

Później bez słowa zaczął sprawdzać pomieszczenie. Interesowało go wszystko, co potencjalnie niosło korzyści. Schowki? Skrytki? Wstyd było to przyznać, ale ulicznik n podobnych działaniach spędził pewnie więcej czasu niż strażnicy miejscy na przesłuchaniach podejrzanych.