Dolina Zelbadu w rejonie Steinwaldu

Cały wieczór i poranek medyczka zajmowała się chorymi. Sytuacja nie napawała optymistycznie, a paskudna pogoda tylko pogarszała wszystkim nastroje i stan zdrowia. Badanie ruin wydłuży tylko dodatkowo czas jaki spędzą w drodze, a to wpłynie negatywnie na jej pacjentów i pozostałych członków karawany, którzy się jako tako jeszcze trzymali. Ona sama czuła się dobrze, ale nie była tym zdziwiona, od małego była odporna i nad wyraz rzadko chorowała. Czego nie można powiedzieć o gorączkującej Petrze. Ale tym razem uzdrowicielka nie zamierzała się z nią spierać. Petra się nie uspokoi, dopóki nie zbada tamtych ruin. Zasugerowała jedynie, żeby to Inez kierowała tą ekspedycją, a niebieskowłosa kobieta została na wozie i odpoczęła. Ważne, też, by grupa zwiadowcza wyznaczona do tego zadania, po przeprawie przez rzekę, wysuszyła się wpierw i przebrała w suche ubrania, jeżeli się zmoczą. Karawana nie potrzebuje więcej chorych.

Kiedy Greta oddała jej pożyczone ubranie i wybąkała nieśmiało podziękowania, Melissa tylko uśmiechnęła się do niej przyjaźnie.
- Cieszę się, że mogłam pomóc. - Dodała serdecznie. Zaczynała nawet lubić szorstką łuczniczkę.

Mimo wątpliwości medyczka wyraziła gotowość do dołączenia do grupy zwiadowczej. Czuła się lepiej, niż pozostali, poza tym być może będą potrzebowali jej pomocy. Podczas jej nieobecności, Andrea, jej asystentka zajmie się chorymi. Zamierzała zabrać ze sobą tylko Olafa, który jako ostatni z jej ochroniarzy czuł się w miarę dobrze, ale Lenard, kiedy tylko zauważył, że jego pani szykuje swój łuk, również przygotował się do wyprawy i stanowczo oznajmił, że idzie z nią.