| Sorry, że tak późno.
Historia spotkania Tomka i Marka.
Spotkali się na parkingu w przydrożnej restauracji zaraz koło lasu. Tomek posilał się w restauracyjce po nieudanym polowaniu gdy przyjechał Marek na swoim sportowym motorze. Hałasując zwrócił na siebie uwagę. Po zostawieniu motoru, kasku i zakupieniu czegoś w barze wszedł w las. Gdy minął czas wystarczający człowiekowi na odlanie się Tomek zainteresował się gdzie on się podziewa. Wszedł w las i nie dostrzegł nikogo w zasięgu wzroku. Zmienił się w wilka i wytropił obcego mu wilka. Zastał motocyklistę przechadzającego się po lesie, nieświadomego jego obecności.
Wrócił, jako wilk nasikał mu na koło po czym - już jako człowiek - usiadł dokończyć swoje piwo. Parę chwil później wkurzony Marek podszedł do stolika i łapie Tomka za koszulę gotów bić. Tomek znając aikido wyzwolił się i uspokoił Arhouna informacją, że też jest wilkołakiem. Dla Marka było to duże zdziwienie - nie wiedział, że w Polsce też są wilkołaki. Niedawno przybył do tego kraju. Zainteresował się Tomkiem i przestał denerwować się o motocykl.
Od tego czasu przebywają ze sobą dość dużo. Marek studiuje na uniwersytecie, z którego zasobów korzysta Tomek podczas swojej nauki. razem chodzą na imprezy, choć u obu to pojęcie oznacza co innego. Marek jest bywalcem imprez w stylu: muzyka klubowa, dobre drinki, młodzi ludzie, fajne dziewczyny itd. Tomka można było zobaczyć podczas koncertów w środku szalonego pogo a potem w parku z kolegami przy tanim winie. Ku zdziwieniu Stojącego w Progu, Marek także w tym środowisku potrafił się nieźle odnaleźć. Znał się na wielu rzeczach i czynił z nich ciekawe tematy do rozmów nieważne wśród jakich ludzi się znajdował. Okazało się też, że Tomek na lepszego typu imprezach miał kilku dawnych znajomych ze szkoły średniej. Część z nich nie chciała gadać z nim w ogóle, ale część go pamiętała i przyjęła z powrotem. Zabawiał ludzi ciekawymi anegdotami.
Oprócz bycia aktywnym towarzysko Marek lubi też podróże motorem i sport. Dominuje nad Tomkiem jeśli chodzi o siłę i kondycję, ale zręczność i precyzja Stojącego sprawiają, że np. podczas pojedynku koszykarskiego nie jest pewnym kto wygra. Kolejną rzeczą, jaka zdziwiła Tomka było to, że w postaci wilczej Marek też czuł się zaskakująco dobrze. Tomek z kolei nadal był podekscytowany samą opcją bycia wilkiem i nie był pewien swoich możliwości.
__________________
Nie chcę ukojenia, które mogłoby mi odebrać skruchę, nie pragnę uniesień, które wbiłyby mnie w pychę. Nie wszystko, co wzniosłe, jest święte, nie wszystko co słodkie - dobre, nie wszystko co upragnione - czyste, nie wszystko co drogie - miłe Bogu. |