| Co do Kultu dobrze słyszeć, co do Młotka to w drugą stronę.
Taki prorok raczej niewiele by przeżył na ziemi Imperium. No chyba, że by się wzorcowo wstrzelił w obowiązującą doktrynę i przyczepił do jakiegoś bóstwa... choć prawda jest taka, że najpewniej miałby na pieńku ze wszystkimi kultami.
Czytać, wchodzimy w grząską jak bagno politykę wewnętrzną Świętego Imperium i pełną walkę o władzę między wszystkimi frakcjami, a za konszachty z chaosem - prawdziwe czy nie - łatwo skonać. Tym bardziej, że to nie 40k gdzie Khaos jest poza świadomością. W klasycznym, mrocznym fantasy Młotku ludzie wiedzą i się go boją, a jak nie... to coś z nimi wielce nie tak jest i już zapalają się jak świeczki na torcie urodzinowym Inkwizycji..
Tędy obawą nie jest czy gracze będą nadużywać władzy - bo nie muszą, reputacja Inkwizycji, Łowców Czarownic, nie tylko Sigmaryckich jest żywa w prostych duszach obywateli - a raczej na ile solidną, wręcz wykutą w kamieniu, kreacją postaci adwersarza.
Co do Zelaznego... jak pisałem, a większość współczesnych książek trzyma niski poziom. Go akurat nie kojarzę. Inni przedstawieni też nic mi nie mówią. Jeśli czytałem, znaczy to, że odebrałem jako "meh". To że ktoś dostał nagrodę znaczy dla mnie tyle co nic. Nie uznaje autorytetów, ten etap mam dawno za sobą. Powoływanie się na "autorytet" akurat ma u mnie odwrotny skutek do pozornie zamierzonego.
Co innego, na ten przykład otwierający, pierwszy tom cyklu Diuna, Frank'a Herbert'a... ale mało kto potrafi tak zgrabnie poruszać kwestie polityki, społeczeństwa, religii, ekonomii etc. etc.
__________________
Rozmowy przy kawie są mhroczne... dlatego niektórzy rozjaśniają je mlekiem! |