| Jaegar chłonął każde słowo Angeli o historii swoich nowych współbraci. Gdy skończyła, jego uwagę zwróciła Morgana, której zdawał się nie zauważać od jakiegoś czasu:
"- Podoba? Historia bardzo ciekawa. Czyli wraz z klanem Mroku tworzymy sojusz? Dlaczego tak jakby? Czy naszą rolą prócz zwalczenia wampirów jest również próba zjednoczenia, czy dalej mamy się zarzynać ze... współbraćmi?"
Jaegar powiedział stanowczym i zdecydowanym głosem:
- Nie można do tego dopuścić! Trzeba kontynuować dzieło Eskobana. Musimy się zjednoczyć, aby nasza walka z wampirami odniosła sukces. Oni tylko czekają na to, abyśmy się osłabili poprzez wewnętrzne niesnaski. Jeśli do tego dojdzie, nasza klęska będzie tylko kwestią czasu.
Gdy skończył, Jaegar aż sam się zdziwił, jak szybko poczuł się wilczym współplemieńcem. Nie było już jednak miejsca na wątpliwości w jego głowie. Był pewien co do swojej roli i chciał ją odegrać jak najlepiej. |