Lepiej wyturlać taki rezultat teraz niż podczas finału walki z królową feromantów!

Przyjmijmy zatem na bazie tego wyniku, że mocno oszołomiony rezultatem negocjacji z Lefevbre Jehan faktycznie dał się potulnie odprowadzić na zewnątrz i chociaż rozgląda się wokół siebie, jego myśli są rozdarte pomiędzy osobę Szpitalnika, z którym musi się umówić na spotkanie następnego dnia jako formalny przewodnik, a realizacją pieniężnego kwitu. Co do pierwszej kwestii, pamiętaj, że niejako wciąż jeszcze jesteś na etacie Wanadu, więc praca dla obu klientów może stać się znienacka koszmarem logistycznym. Co do kwitu, niektóre kantory lichwiarskie są otwarte całą dobę, ale to raczej te bardziej szemrane. Te z dobrą reputacją będą się niebawem zamykały, bo nadejście wieczornej pory oznacza kolejną fazę życia Perpignanu: relaks i odpoczynek po znojnym dniu w tawernach i na placykach Wysokiego Miasta.

Moreau wręczył Jehanowi kwit na pięćset dinarów i to jest naprawdę dużo kasy, więc może młodzieniec powinien zorganizować sobie kogoś do towarzystwa na czas wizyty w kantorze? (tak tylko podpowiadam, bo chociaż Bordenoir może sprawiać wrażenie bardzo obytego z miastem, wciąż pozostaje w nim małą rybką zmuszoną do ciągłego uważania na rekiny).

Cały ten aspekt finansowy przypomniał mi też o jednej zaległej sprawie: o wynagrodzeniu pary BG za "służbowy" charakter wyprawy do Pradesu. Tym samym Jehan inkasuje od Wanadu 150 dinarów za usługi przewodnika (za całość wycieczki), a Yago 100 dinarów za pracę tragarza )dostał przy wjeździe do miasta od Rojo).