| Flambirowanie. Proces podawania potrawy polegający na oblaniu lub skropieniu dania alkoholem i podpalenia go. Flambirowane banany. Flambirowane mięso podawane potem apetycznie na półmiskach. Eleganckie, francuskie naleśniki.
Zuri była Walkerem z krwi, kości i cholesterolu płynącego w żyłach dziedziczki przyszłego Burgerowego Imperium. Dlatego właśnie teraz, właśnie w tym momencie myślała o flambirowaniu.
Abstrakcyjne przeżycie złożone z kulinarnym doświadczeniem kuchennym. Jak wtedy, gdy uczyła się flambirować i płomienie buchnęły aż pod sufit, osmalając go skutecznie.
Skwierczące mięso, rozgrzana blacha, płomienie strzelające z patelni. To wszystko robiło wrażenie. Taniec z ogniem też robił wrażenie. Zuri widywała tych wszystkich prawdziwych ognistych artystów na ulicach. To razem z nimi uczyła się żonglować ogniem, wymachiwać długimi kijami ogniowymi i robić prawdziwe show.
Piroman... Piroman wrażenia nie robił. Bo jakie wrażenie na artystycznej duszy mógłby zrobić człowiek, który niczego nie potrafi, nie ma nic do zaoferowania i potrafi się tylko bezsensownie wydzierać, ale nadal grzecznie siedząc pod pantoflem swoich właścicieli? Nie był żadnym artystą. Nie był nawet showmanem. Był tylko jumpscare'em. Najniższą formą grania na emocjach. Czymś, co działa raz i tylko raz. Smutnym, małym człowiekiem z niesamowicie krótkim lontem. Co, w zasadzie, bardzo wiele wyjaśniało. Skoro jeden taniec go tak rozpalił i doprowadził do eksplozji, to raczej nie miał zbyt wielu sukcesów z kobietami.
- Cudownie! - odkrzyknęła bez wahania z poziomu podłogi -To będzie nasz popisowy numer!
Nie musiała mu mówić jak bardzo nie ceni sobie jego braku wizji i zmysłu showmana. Kiedyś jednego malarza też nie przyjęli na ASP i nikomu się to nie spodobało. |