Ila tu dobrów wszelakich! Oczy Kinola aż zabłyszczały z chciwości. Szczególnie, że na kolejnym stołu doszczegł jakieś błyszczonce cusie. Chyba kolejne kamyki! Serce aż szybciej zabiło z ekscytacyji. Czeba było jakowyś plan ułożyć co pierwej, a co po tym. Kamyki kusili, ale bliżej byli stół i renkawice.

Miecz połaman, to szkoda na niego czasu.

Pierwej przymierzy renkawice. Jak bedom na niego nie pasowali, to ich nie bedzie wiency ruszał, a jakby byli dobre, to zabierze. Ale chyba som za wielkie. To na ludzia zdawało siem, może na łorka by tyż wleźli.

Dali była ksionżka. Tylko na co mu łona jak łon anałfabeta. To nie bierze. Może Dayo abo Wszobój coś dadzom radem przeczytać. Chociaż w sumie to Epigo... Egipo..., Epilog... No ten co siem trudno nazywa i Gobelin chyba tyż czytać umiejom. Abo i nie umiejom. Przykurcz nie umioł na pewno. A czasu co by siem teraz nauczyć chyba za mało było. Chociaż w sumie to nie wiedział ila czasu trza siem uczyć czytać. Ale nawet jak krótko to i tak som tu ciekawsze rzeczy niż ksionżka.

Z sufitu liny z zielastwa wisieli. Co by siem wspinać? To może później.

Zamknienta flaszka. Otworzyć trza i powonchać. Może tam co dobre?

Słój pod pachom. Niech se dali tam zostanie.

Jak tu skończy to biegiem do świecidełków. Taki mioł plan.