- Wina? – zaśmiał się Carsten. – Zamiast cienkusza będziesz musiał chyba łyknąć czegoś mocniejszego. Do tego przyniesiesz kilka ogonów tych skinków to upieczemy je nad ogniskiem. Bywaj, Góralu! Nie daj się podgryźć tym gadom…

Ochroniarz zanurzył się w gęstwinę razem z grupką najemników.

- Może wybudziły coś w tej piramidzie? Albo doszło do jakichś porachunków, jaszczurowaci wcale nie muszą żyć zgodniej, niż my ludzie… – wykidajło snuł domysły, lecz tak po prawdzie nie miał pojęcia, co rzec na zaskakujące wieści od Zoi.

Być może wkrótce się o tym przekonają. Teraz odgłosy strzałów stopniowo cichły, zamiast tego wojenne werble zagrały inną nutę Pokonując zdradziecką dżunglę, kierował się na odgłosy obozowej walki. Jeszcze kilka dni temu nie pomyślał, że tak nagle znajdą się w bulgocącym kotle walki. Zdawało się, że wróg natarł na nich ze wszystkich stron. Przynajmniej takie było odczucie, które mimowolnie skazywało na ponury nastrój i wątpliwości czy ich śmiała wyprawa nie ugrzęźnie w błotach dżungli na przedsionku piramidy? Niemal u stóp celu ich wędrówki…

Rzeczywistość obozowa niestety wydawała się potwierdzać jego obawy. Panika dorosłych mężczyzn i doświadczonych żołnierzy musiała mieć swe źródło w przesądach albo niezwykłym zagrożeniu. Carsten prędko przekonał się, że plaga ohydnych stworzeń opanowała teren. Przytomne słowa Togo, być może uratowały zdrowie i życie części ludzi. Miał nadzieję, że podwładny Esteban weźmie użytek z pochodni i oliwy, które mu pozostawił. Sam zaś naśladując Pigmeja chwycił żagiew i wespół z resztą kamratów starał się uniknąć jadowitego potopu…