Na szczycie urwiska, wczesne godziny 24 sierpnia 2595

Ogłuszony w większym bądź mniejszym stopniu, nieznajomy człowiek - po zarysie ciała wnioskując raczej mężczyzna niż kobieta - odzyskał trzeźwość myślenia znacznie szybciej niż sierżant by sobie tego życzył. Kiedy tylko olbrzymi Tulończyk runął przed siebie na podobieństwo szarżującego bawoła, strzelec wyprostował się z wyraźnym wysiłkiem.

I odrzucił od siebie prowizoryczną laskę, na której się wspierał, a potem zrobił coś, czego Renton absolutnie się nie spodziewał.

Zauważalnie utykając, napastnik ruszył co sił w nogach wprost na krawędź klifu!

Mathieu Renton nosił przy sobie starego wysłużonego Moucherona .38, kopię rewolweru produkowanego w Dawnych Czasach i skrzętnie odtworzonego na podstawie niemal całkowicie schematów przez rusznikarzy z Tuluzy. Ciężki i nieporęczny, Moucheron nie bez powodu uchodził jednak za broń doskonałej jakości, a jego gabaryty wydawały się doskonale pasować do osoby samego sierżanta.

Tamtej pamiętnej nocy na morskim klifie za Lézignanem okazało się, że stary wysłużony Moucheron nie tylko pasował do Rentona swoim masywnym kształtem, ale i leżał mu w dłoni niczym jej naturalne przedłużenie.

Rewolwer huknął dwa razy tak szybko, że dźwięk wystrzałów niemal zlał się w jeden odgłos.

Próbujący uciekać w kierunku urwiska mężczyzna runął na ziemię niczym worek kartofli, ze zdruzgotanymi rzepkami kolanowymi w obu nogach. I chociaż pchany jakąś kompletnie niezrozumiałą nihilistyczną determinacją spróbował się podciągnąć w stronę klifu rękami, chwilę później potężny Frank przygniótł go masą swego ciała do ziemi wyrywając z gardła strzelca przeraźliwy skowyt bólu.