Zależy. Jednocześnie wiele, a zarazem nic. Podobnie jak Wisienki są to wariacje możliwości. Inną opcją którą wykorzystuje to nadawanie mojej postaci elementów, lub cech podobnych do, ale odmiennych od pierwotnej, mnie. Tyle by mieć z sobą kontakt, oraz elementów mi obcych które w sobie wykształcam, oswajam się z nimi, lub eksperymentuje wzbogacając się o zrozumienie.

W skrócie, jeśli gram "złą" postacią jakby to niektórzy stwierdzili, a zdarza mi się dość często ostatnio (prawie, są to postacie na wskroś szare, tylko sesje się kończą nim światło przebiło by się przez mrok), to po to by wykształcić w sobie możliwość chociażby oswojenia z własnym cieniem i adaptacją tego doświadczenia poprzez wytworzenie go w sobie i łatwiejsze nim operowanie w życiu. Czy to poprzez potencjał wykorzystania, czy "wejście w buty". Oczywiście, nie zawsze będzie to zła cecha którą dodaję, czasem będzie to inna, równie ciężka składowa osobowości, czy nawet doświadczenie. Traumy, różne zaburzenia, spektra, czy formy takiego czy innego obłędu. (Ktoś Kult?)

Wszystko po to by lepiej zrozumieć i poczuć coś co jest ulotne, obce, sprzeczne, czy konfliktujące. Przerobić możliwości w symulowanej formie które w zwykłym życiu nie miałyby możliwości zaistnieć, albo po prostu stanowią w tej czy innej formie wyzwanie.

Na ten przykład, powoli szykuje się od dłuższego czasu by zagrać kobietą i znając moje zamiłowanie do trudnych odmętów psychiki i osobowości będzie to żywa postać. Kwestia odpowiedniej sesji, towarzystwa przy stole i samego MG.