Rot

Kiedy Yusuf przemówił. Spoon słuchał uważnie. Nie uszło jego uwadze, że sędzia uznał tego człowieka za „współwinnego” tego cholernego rytuału. A po tym jak sam przycisnął Sansa dowiedział się że osobą odpowiedzialną za ten rytuał był nie kto inny jak - Roger de Camdena -nekromanta.

Nekromanta z którym rękę dałby sobie uciąć torturował kiedyś jakiegoś frajera.

Kiedy „Pather Thomas” doszedł w swojej opowieści do przekazania artefaktów Spoon zachował pokerowy wyraz twarzy. Jednak w głowie tłukły mu się pytania. Indianin zaniósł te artefakty do niego z samego rana? Przecież Uta do cholery nie był cieńkokrwistym. ZAUWAŻYŁ BY TO!

Jednak… Te wszystkie myśli wyparowały jak dym kiedy padło imię Brusilli.

Spoon momentalnie zesztywniał wpatrując się w nekromantę jak w obraz.

Słuchał całej opowieści szykując się podświadomie na najgorsze a gdy padła wzmianka o bohaterskim poświęceniu ghula. To po prostu oparł się o najbliższy regał, żeby nie paść trupem z ulgi.

Oczywiście, że Brusilla byłaby gotowa oddać się za zbawcę Mitry… Taka głupia śmierć - przeszło mu przez myśl z irytacją.

Ale zaraz potem pojawiła się druga myśl…

A może… Może nie… W końcu go zdradziła… Zdradziła jego kryjówkę… Może przemocą, a może nie… Spoon znał Brusille i wiedział, że była szalona. Jeśli głosy powiedziały jej, że to dobry pomysł to Spoon był pewien, że by to zrobiła…

Tylko jak było?

Jaka była prawda?

Spoon charakterystycznym dla niego zwyczajem zaczął krążyć po sklepie najpierw powoli, ale z każdą chwilą coraz szybciej. Tak, że prawie ocierał się o akceleracje. W końcu zatrzymał się przed nekromantą i ryknął.

-GDZIE ONI SĄ? Gdzie jest ten cholerny ANTYGEN?! Bloody Hell przeszło ci to do cholery przez myśl, że po tym całym rytuale może być już za późno? Kurwa pewnie nie! – kopnął w najbliższy regał.