| Kiwał głową potwierdzając gdy lady Montague mówiła o powstzymaniu Mithrasa, któremu przysięgał służyć, z ktorym dzielił nawet chyba niektóre wspomnienia. Ale gdy usłyszał o wojowaniu z ludźmi, to krew się w nim zmroziła. Nie był wojownikiem, ale potrafił sobie wyobrazić rezultat wojny, nawet jeśli przetrzebione hufce kainitów poprowadziłaby Arwyn. To byłaby śmierć ostateczna, bohaterska, epicka ale nadal tylko śmierć.
Oh for god's sake! Wojnę z Antigenem? - pomyślał Brujah, ale zorientował się ży wypowiedział te słowa głośno. Sam zgoła odmiennie wyobrażał sobie sposób na przetrwanie gehenny gotowanej nieumarłym przez ludzi. Dodał głośno: - Antigen wie o wiele zbyt dużo o naszym społeczeństwie w mieście i jest w stanie uderzać precyzyjnie w zdawałoby się bezpieczne kryjówki. To jest tylko wisienką na torcie. Ci ludzie są bardzo wpływowi i ich wiedza wychodzi o wiele dalej niźli tylko adresy i imiona. Potrafili blokować rozmaite assety kainitów, konta, nieruchomości, kontakty. Wspiera ich technologia, której brak kiedyś dawał nam przewagę. Żeby móc kontratakować i nie dać się zmasakrować trzeba najpierw grubą kreską odciąć się od przeszłości i teraźniejszości. Całkowicie i nieodwracalnie. Zgubić ogon Antigenu, zotawić ogniwa łączące z ludźmi, dobrami, przeczekać skrytym. My w przeciwieństwie do ludzi mamy czas, całe millenia czasu, tylko potrzebujemy się zaadaptować. A dopiero potem: albo wynieść maskaradę na nowy, wyższy poziom, albo uderzyć z całą bezwzględnością, ale na swoich warunkach w dogodnym miejscu i czasie. Historia pokazuje jednak, że nasi przodkowie lepiej wychodzili adaptując się, niż walcząć. Wojna z Pierwszą Inkwizycją przerzedziła szeregi tych, którzy nie potrafili się dostsować, ale nie było to wciąż ludobójstwo na taką skalę. |