Ksiunszka dopra rzecz, winc jom wzioł. Na pewnio jom siem spszeda dopsze, a skoro leszy to snaczy sze pespańska, czylji jego! Ha, ksionszkem wygrać ni robionc nic to siem nazywao szycie! Widoć był w czepkem urodzon, szy jak to szuo...

Wten dziwnem siem stao, duch. Nie lubiał duchuf, Szmaelc ni lubiau ich. Ni lubioł bo ni wiedzioł jak takiego ukatrupić, bo to martfe byo i jusz, a wiadome, sze martfeg ni ukatrupisz bo martfe jest i dupa.

Usmiechnoł siem do Pszykurcza zadowolon, sze tyn nicz ni chcioł f samian. Tahi interes to łon rozumioł! Lepij, jusz wenszył interesa na oka i ni mukł siem interesa zmarnować!

- Ty nauczeł czytoć? - zapytoł Szmaelc duchu i zawołoł do Gobelina ksiunszkem machajonc - Cho, Gobelin! poczytosz mi! Ksiunsza dla ciebia mom i winnyś mi psszysługem jak me zbadomy ten jaskiniem!