Gdy borsuka wzniosłe słowa,
Jeszcze nie rozbrzmiały echem,
Już się cała rada nowa,
Zanosiła gromkim śmiechem.

-Obejdzie się bez przechwałek!
Lecz wy też mi bądźcie cicho!
Ryknął wraz kozioł-marszałek
Ludzi nam porwało licho.

Jest to trudna sytuacja,
Radzić teraz nam potrzeba.
Mniejszą będzie twoja racja,
Kiedy już brakuje chleba.

Każdy chciałby rządzić światem,
Jeno dla własnej korzyści.
Nauczy się władać batem,
Koszmar ludu wnet się ziści.

Mówcie konkretnie co robić!
Na nic pusta gadanina.
Co jak obcy przyjdą pobić?
Chcemy jedzenia i wina!

Kończą się zapasy drzewa,
Trawa leży pod jeziorem,
Woda prawie nas zalewa,
Nie miel tylko pan jęzorem!

Gdzie tamtych wszystkich pomieścić,
Co im woda dom zniszczyła?
Pomysły pozwól nam streścić,
By się bieda wnet skończyła.