26 Brauzeit 2522, Nuln, dom Ostwalda

- Jemu potrzebny jest lekarz. Może będzie miał więcej ważnych informacji do przekazania o skavenach, kiedy wyzdrowieje - przekonywał Rudolf Hieronimusa, wskazując na rannego krasnoluda. - A poza tym, skoro już nam pan zaufał i wpuścił, to chyba jeden wyjątek dla poleconego khazadzkiego lekarza może pan zrobić? Jeżeli skaveny tu się nie podkopią, to niech lekarz tu przyjdzie, nie zmieni to sytuacji na gorsze przecież! Zresztą, rannego niedobrze byłoby przenosić. Zapłacę ile trzeba, tylko na litość, proszę sprowadzić kogoś, kto mu pomoże i nie będzie rozpowiadał o tym co widział, panie Fimburson! - na koniec zwrócił się do mistrza ochroniarzy, szukając u niego wsparcia i podjęcia działań.

Mimo, że Rudolf widział niejednego umierającego od ran, nie był to jednak dla niego chleb powszedni. Martwi ludzie nie przynoszą zysku ani nie są winni przysług. Nic więc dziwnego, że chciał ratować krasnoluda. Który przecież mógł się okazać ważnym sojusznikiem i mocną kartą przetargową.

- Ach, gdyby sytuacja była tak prosta, nie kłopotałbym nią pana - sekretny agent Rudolf podjął wątek glejtu. - Ten, kto go wystawił, został wyeliminowany z gry. Zresztą wcale nie jestem przekonany, czy chciałby, aby informacja o skavenach dotarła do elektorki. Jak zamierz ją pan poinformować o tym... dowodzie?

Rozmowa póki co prowadziła donikąd. Rudolf nadal obracał w głowie plany zrobienia z Carlo tileańskiego szlachcica lub też próbę dostania się do Elektorki na bezczelnego, z glejtem. Zanim jednak podejmie się takich działań chciał sprawdzić, czy poprzez Ostwalda nie uda się znaleźć jakiegoś sposobu.