Nic dziwnego, że kapitan była na nich wkurzona. Zburzyli nieco jej spokój, w najbliższym czasie na pewno musieli dużo bardziej na siebie uważać. Być może jednak było to tylko pocieszanie samej siebie, ale Sarah coś się wydawało, że na pewno już nie raz wychodzili z takich problemów. Piraci byli agresywni, reagowali z byle powodu... pewnie nie pierwszy raz źle się dla nich to skończyło. Biorąc pod uwagę, jak słabo byli uzbrojeni, nie mogli być też szczególnie poważną grupą. Lekarka liczyła więc, że w słowach Jess było więcej straszenia, niż rzeczywiście tak dużego zagrożenia.
***
Przez całą trasę czuła się z tym jednak źle, atmosfera na statku też stała się ciężka i trudna do zniesienia. Szukała pierwszej okazji do możliwości wyjścia ze statku, by nieco odświeżyć umysł. Ebenezer ruszył w sobie znanym kierunku bez słowa, Daniel, John i Iris nie zamierzali ruszać się z łajby, natomiast Mathew postanowił udać się na zakupy. Sarah poprosiła reportera, by zabrać się razem z nim. Mogła mu pomóc nieco z niesieniem zakupów, bo sama nie znała portugalskiego, za to mogła wskazać też kilka produktów, które chciała dla siebie. Zależało jej na uzupełnieniu bandaży, które używała do opatrywania jeszcze ran Iris. Jak na hardą detektyw przystało, te goiły się bardzo dobrze, jednak lekarka nie chciała, żeby przez dość kiepskie warunki na statku w rany wstąpiło jakieś zakażenie. Wkrótce byli więc gotowi do powrotu na ich statek, znacznie przed wyznaczonym przez kapitan czasem. Lekarka z reporterem zdawali sobie sprawę, że pozostawali właściwie już na łasce kapitan, która w każdej chwili mogła postanowić ich wyrzucić za byle pierdołę.