Quezane przewróciła oczami po słowach Tigiala dorzucając w myślach: „Trwaj w złudzeniu, że mnie to obchodzi”. Nie potrafiła sobie jednak odmówić słowa uszczypliwego komentarza.

— To bardzo interesujące co rzeczesz... Masz w sobie taką charyzmę, że aż coś mnie tknęło. Chyba rzeczywiście powinnam zabrać ze sobą tłumacza wyspecjalizowanego w niezbornej mowie, miast obarczać winą innych. Tak, ja właśnie to dostrzegłam... a także to jak wiele nas łączy... — przemówiła z teatralnym olśnieniem, czyniąc krok bliżej aasimara. — Chociażby to jak bardzo dbasz o swój wygląd. Jak widzisz, ja również. Choć bez wstydu muszę ci ustąpić pierwszeństwa na tym polu. Ja nigdy nie posunęłabym się do wygładzania sobie zmarszczek na mózgu.