We wnętrzu opuszczonej chałupki

Na dźwięk słów młodej niewiasty Manfred poczuł ukłucie zwątpienia, bo nie wydawało mu się stosownym, aby szczurolapka czuwała u progu, kiedy sługa świątyni będzie spał. Lecz chwilę później uznał zasadność tej propozycji. O tak wczesnej porze nocy gnębiący wioskę bandyci najpewniej sami kładli się spać, więc Oldze nie powinno było nic zagrażać nawet, gdyby przypadkiem przysnęła na warcie.

Podróż przez głuszę dzielącą Trogen od Sieperting odcisnęła na akolicie brzemię zmęczenia, dramatyczne zajścia w samej wiosce też zrobiły swoje. Po nadejściu brzasku Acker musiał się gotowić na zbrojną rozprawę ze zbójcami, toteż po chwili namysłu skinął dziewczęciu spolegliwie głową.

- Jeśli cokolwiek zoczysz czy usłyszysz, od razu mnie budź - polecił zawijając się w baranią skórę, która może i roztaczała nieprzyjemny zapach, ale z pewnością chroniła przed nocnym zimnem.

Mężczyzna zasnął niemal od razu, z palcami obu dłoni splecionymi na położonym wzdłuż ciała młocie, odmówiwszy w myślach ledwie kilka słów modlitwy do Młotodzierżcy.