Edmure był wkurwiony całą tą sytuacją. Maruderów znalazł i oj zapamiętają ten dzień. Pierwszy był w miarę na chodzie jak tylko dostał kubeł wody parę razów z pały i już pomykał dźwigając skrzynki i worki na Wilka i będzie je dźwigać je jeszcze na samym okręcie, a racje alkoholu w czasie rejsu ucięte i ani słowa, bo się Bosman zdenerwuje. Drugi za to przewiązany za ręce i nogi zaczął miło zwisać z burty Wilka ku uciesze reszty załogi. Ciężki przypadek, bo ani kubeł wody, ani nic innego nie podziałało. No nic jak się obudzi to nauczy się nie chlać, bo gorzałka tylko tęgim głowom służy. Ed o tym wiedział. Może i chlał i nie pamiętał co było, ale jak trzeba było to wstał i ruszył do roboty. Spał gdzieś w rowie i teraz plecy go napierdalają, ale wstał. Na tym polega odpowiedzialność.

Rekrutacja za to była równie marna jak ich sytuacja. Jeden jakiś bolek się tylko zaciągnął.
-Dobra chłopie najpierw ponoś te skrzynki tam gdzie reszta, a potem zgłoś się do mnie ogarniemy Cię jeszcze będzie z Ciebie marynarz.
Krótkie zasady, słuchasz się Kapitana, Mnie i innych oficerów i wyższych stopniem na okręcie. Drugie na początku obserwuj i się ucz i nie plącz się pod nogami. Lecimy w pośpiechu, więc na staranne przeszkolenie nie ma czasu, ale poradzisz sobie. Uderzaj do mnie kiedy potrzeba. Kapisz ?

Relacje wiedźmy jakoś ominęły jego rozum. W sumie trzeba płynąc na wschód to płyną. Musi tylko przypilnować, aby z bocianiego gniazda obserwatorzy byli trzeźwiutcy.

-Będzie dobrze. Odbijemy Kristin- mamrotał przechadzając się po okręcie.