Jeżelibyśmy grali w takie chociażby DDki, czy WH (podaje akurat te przykłady, bo je najbardziej znam), które wspierają takie granie, to jak najbardziej można mówić o grze drużynowej. Wydaje mi się jednak, albo po prostu mam takie spaczone kilkuletnie doświadczenia, że Wampir: Maskarada takiego stylu gry w ogóle nie promuje. Tak, postacie graczy tworzą koterię, ale jest to bardziej zgraja indywidualistów, którzy akurat mają wspólny cel, niż drużyna per se. Ten setting zakłada, że jest to kompletnie naturalne, że motywacje postaci w koterii w którymś momencie będą sobie przeciwne. Nie oznacza to, że zaraz idą w ruch kości i walki PvP (chociaż i to się zdarzało), bardziej jest to piekło dla MG, który musi te poszczególne wątki poukładać.
Może jestem w błędzie i w mniejszości, ale tak mnie moi poprzedni Mistrzowie Wampira nauczyli traktować ten system i scenariusze w nim rozgrywane, tak po prostu zawsze grałem w Wampira. Pewnie dlatego tak trudno jest mi zrozumieć te parcie na "robimy wszystko razem"
