I porąbany łeb
i porąbany dzień.

Nucił sobie Bosman machając wesoło toporkiem rozwalając łby i ucinając kończyny, aż tu nagle jak po diable jak stado wściekłych os w rękę mu się wbiło.
Dobrze, że walka miała się już ku końcowi, bo by jeszcze co gorszego go spotkało.

Łajba wzięta wróg spacyfikowany. Ranni, zabici do ogarnięcia i łup do podziału.
Najpierw Ci bardziej poobijaniu potem Ci lżej typowa selekcja, bo potrzebujących wielu, a Tay ledwo jedna. Jego rana poważna nad wyraz nie było. Ot żelaście się wbiło w mięcho trza było wyciągnąć skropić alkohole dziurę i zaszyć. Wiedźma dokonała oględzin, a żeby ją odciążyć zabiegiem zajął się Smee jako najbardziej doświadczony załogant w obrócę mięsa.
Potem zostało Edowi dbać aby środków przeczyszczających w środku nie zabrakło, dlatego zdobyczne wino było mile przez niego widziane.

Bosman czuwał i pilnował, zarówno swoich jak i czy druga załoga czego nie kombinuje.
Może i się znali, ale ufasz to tylko swoim.
Ostatnio jak Kapitan zaufał komuś spoza załogi to zobaczcie jak się skończyło.
Na szczęście chyba było wszystko dogadane co wielce Eda uradowało.
Nawet kierunek im potwierdzone, więc ocenia to wszystko dobrze. Nawet pomimo strat.