Angestag; po północy; po zborze

Otto wracał do domu w stanie większego spięcia i zmęczenia niż kiedy się na niego wybierał.
Ciągle czuł palenie lędźwi, nawet kiedy krew Sorii już straciła na sile w jego ciele on ciągle czuł jej słodki zapach.
Do tego przepychanki między indywidualnymi planami członków zboru były na prawdę męczące.
Coś jednak było innego tego dnia, dostrzedł kawałka Prawdy i w końcu mógł coś z nim zrobić.
Zanim położył się spać otworzył swoją księgę. Prosty tom oprawiony skórą z czystymi stronami. Zaczął wertować strona po stronie, aż w końcu coś go tknęło, miejsce, które czuł, że może uzupełnić. Namoczył piuro w kałamarzu i zaczął pisać.

Morr
Tytuły:

Domeny:
Kulty:


Symbole:

Relacje:


Odetchnął kiedy zakończył ostatnią segment. Po czym napisał "Nurgle (Władca)". Sprawiło to w nim nie małą radość, w końcu od ponad pół roku począł kroki w odrestaurowaniu księgi, która ujawniła Prawdę jemu i jego braciom.

Zostało mu rozplanowanie kolejnego dnia. O dziwo następny dzień będzie dość spokojny w planowaniu.
Poranna msza i loszek Pirory. Być może to palenie w jego lędźwiach tak ograniczyło jego plany, ale w chwilo obecnej nie miał ochoty robić jutro nic więcej. Może umówi się z Fabienne na spotkanie Silnego i Anniki no i później odwiedzi Joachima, aby ustalić spotkanie w hospicjum.

Położył się na łóżku, ciągle jednak czując napięcie. Jego ciała płakało za ulgą, ale Otto postanowił odmówić tej przyjemności. Nie okaże braku szacunku swoim siotrom w wierze Węża sprawiając sobie przyjemność jedynie wspomnieniami o nich. Postanowił jednak skupić się na małym eksperymencie.
Zamknął oczy i do czasu, aż w końcu sen go nie przejął powtarzał sobie w myślach.
"Czy możecie pomóc mi w przywróceniu Prawdy?"
Kto wie, może ostatnia myśl jaką miał na jawie, przejdzie też do świata snów.
Nic nie świadomy mnich nie zauważył jednak czegoś, kiedy zamykał swoją księgę. Słowa "Nurgle (Władca)" zaczęły się delikatnie przemieszczać, przyjmująć inną pozycję w liście relacji boga śmierci.