Dzięki zaradności WD-40 udało się bezpiecznie dotrzeć do systemu Cularin. Wędrowniczka pożegnała uprzejmie eskortujących statek Thaereńczyków, ponieważ zgodnie z przypuszczeniami nie zamierzali skorzystać z zaproszenia do lądowania.

Po jakimś czasie gwiezdny jacht osiadł w mieście-platformie Gadrin. Dla obdarzonej wzrokiem mocy kobiety zaobserwowana wcześniej biosfera planety stanowiła zdecydowanie odmienny, bardziej metafizyczny widok. Mimo braku praktycznej precyzji postrzeganie otoczenia poprzez Moc zdradzało dużo więcej informacji, zwłaszcza takich o bardzo subtelnej naturze.

Nawet to, co przeczuwała przed opuszczeniem rampy Sojourna nie mogło przygotować miraluki na natłok wrażeń powstały w wyniku zetknięcia jej niezwykle wyczulonych zmysłów z potężną emanacją Mocy. Dopiero po jakimś czasie udało jej się dostosować percepcję, odcinając ją od zakresu skrajnie wysokich częstotliwości panujących na planecie. Jednak to, co udało jej się ujrzeć przedtem, budziło wiele pytań. Mogło też zawierać w sobie nieco odpowiedzi.

— Nic mi nie jest, proszę pani — odparła uspokajająco do swego małego towarzysza, ścierając dobytą chusteczką krew spod oczodołów.

Następnie zwróciła oblicze w stronę zatroskanej rangerki.

— Dziękuję pani uprzejmie, ale nie ma ku temu potrzeby. To nic takiego. Właściwie zawsze dzieje się, gdy stykam się z tak dużym natężeniem Mocy. A skoro już rozmawiamy, to czy mogłaby pani wskazać mi drogę do republikańskiego posterunku? Chętnie też dowiedziałabym się, co tu się niedawno wydarzyło. Wyczuwam bowiem w okolicy dużo negatywnych emocji.