Propozycja Valla, choć nieco karkołomna (nomen omen), zdawała się być obecnie najlepszym wyjściem. To pozwoliłoby zaoszczędzić im mnóstwo czasu, oczywiście pod warunkiem, że się uda. Ale jak to mówią: raz się żyje.

- Dobra, zróbmy, jak mówisz, Vallu - powiedział i z magicznej torby wyciągnął długą, konopną linę. - Egon leci z nami, myślę, że na dole będzie bezpieczniejszy, niż na tym otwartym terenie.

Po tych słowach najpierw obwiązał siebie a potem osła.
- Widzisz, Egon, taka przygoda, jaką za chwilę przeżyjesz to cię jeszcze nie spotkała. Bo kto widział latającego osła, nie? - Faravlur poklepał zwierzę po karku a osioł zarżał wesoło.

- Gotowi, działajmy - rzucił krótko do elfa.