| Szlachcic mruknął coś na temat "Odważnych lecz tylko w słowach najemusach" i podszedł do Roscoe. Ten właśnie kończył przygotowywać swój opatrunek.
- Widzieliśmy co jest Selkirkowi. Nie rusza go nawet skowyt wilka... Chyba trzeba będzie zaczekać do rana przed podjęciem jakichkolwiek decyzji. Czyja teraz wypada warta?
De La Veronna był bardziej sceptyczny
- Chyba nikt z nas prędko nie zaśnie, z wyjątkiem sierżanta. Może ruszymy już teraz, a zatrzymamy się szybciej popołudniu? A Selbirka możemy ciągnąć za końmi - parsknął, po raz kolejny przekręcając jego imię.
__________________
Na linie tańczysz już podciętej z obu stron
Nad tłumem, uskrzydlony w chwale,
Gdy spadniesz - zginiesz i nie zabrzmi nigdy dzwon
Nad twoją gwiazdą, Sowizdrzale! |