lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Zaalaos · 12-11-2023, 11:13

W rezydencji hrabiego

Jin pokiwał głową na słowa zarządcy.
- Postaram się wykonać kopię. Ale będe potrzebował papieru, najlepiej wysokiej jakości. I skrybów, którzy pomogą przy kopiowaniu. Lepiej wykonać kilka, niż ryzykować że pojedyncza, albo oryginał zaginą.

- Akolici z świątyni Abadara z pewnością udzielą swych usług za kilka monet. Mamy też drukarnię Pensbury, z pewnością zdobędzie pan tam materiały satysfakcjonującej jakości. Proszę powołać się na mnie.

Alchemik skinął z wdzięcznością głową i ruszył za towarzyszami. Już poza gabinetem zatrzymał ich na chwilę.

- Zobaczymy się w karczmie. Mam pewien… projekt.

***

W mieście

Budynek drukarni nie wybijał się nadmiernie od reszty Pridon’s Heart. Był solidny, ale mimo wszystko głównym materiałem budowlanym było drewno. Ślady niedawnej burzy odcisnęły się na nim brutalnie. Szkło w oknach było popękane, a wiatr powstrzymywały rozciągnięte w framugach grube sztormowe płótna. Mimo to budynek stał dumnie, dowód technologicznego postępu, widocznego nawet poza granicami cywilizowanego świata.

Wnętrze było ciemne, i pełne hałasu. Masywna stalowa machina wydawała z siebie wszystkie dźwięki które nie miały szansy wystąpić w naturze i żadnych które tam były. Całość nadzorowało kilku pracowników w grubych fartuchach, utytłanych tuszem, oraz jedna dobrze ubrana kobieta na wózku inwalidzkim. Pomachała Jinowi ręką w ostrzegawczy sposób i wskazała róg pomieszczenia.

Nekrochemista posłusznie ruszył w wskazanym kierunku, a już po chwili właścicielka podjechała do niego i wskazała drogę do gabinetu. Przechodząc obok jednej ze skrzyń wypatrzył na jej wierzchu “Wieści z Serca” tutejszą gazetę. Z pierwszej strony atakowała nieco krzywa, gruba, czerwona czcionka. “ATAK NA PRIDON’S HEART. JASZCZUROLUDZIE - ZAGROŻENIE, CZY SZANSA?” a pod tym mniejszymi czarnymi literami “Pięć sposobów na naprawę drzwi. Trzeci wprawi cię w osłupienie! strona 5.”, “Jak trzymać włócznię. - wywiad z weteranem. strona 6” “Modlitwy i Pacierze - jak zapewnić sobie boską pomoc. strona 8”.

Gdy drzwi się zamknęły nastała wreszcie relatywna cisza. W każdym razie dało się prowadzić rozmowę.

- Pan Dhis. W czym mogę pomóc wybawicielowi naszej kolonii? Brandy? - spytała wskazując butelkę stojącą na eleganckim stoliku opartym o ścianę.

- Dziękuję, nie piję. Nie miałem okazji wcześniej poznać, pani…

- Lizba Penbury - odparła krótko.

- Potrzebuję papieru i tuszu wysokiej jakości. Najlepiej żeby papier był mniej więcej rozmiaru notesu. Kilkadziesiąt arkuszy powinno wystarczyć. Oprócz tego coś by je zbindować i oblec w okładkę. I kilkanaście większych arkuszy luzem, tak szybko jak to możliwe. Oczywiście zapłacę.

- Nie powinno być to zbyt dużym problemem. Proszę przyjść wieczorem, notes będzie na pana czekał. A większe arkusze i tusz załatwię od ręki. Dziesięć sztuk złota za dziennik, dziesięć za dwadzieścia pięć arkuszy papieru i osiem za tusz. Sumarycznie dwadzieścia osiem krążków.

Alchemik skrzywił się nieznacznie, ale posłusznie wyciągnął mieszek i zaczął odliczać z niego złote monety. Już po kilku chwilach był na zewnątrz, obładowany przyborami pisarskimi. Dziarskim krokiem ruszył w kierunku świątyni Abadara.

***

Sama świątynia nie była tak pełna jak w trakcie burzy, ale mimo to na jej podłodze było sporo tymczasowych legowisk. Pechowcy którzy stracili dach nad głową i nie zdążyli postawić niczego nowego musieli gdzieś się schronić.

Jin szybko wypatrzył jednego z duchownych i po zamianie kilku słów został zaprowadzony do kancelistki Ireth, młodej półelfiej akolitki Abadara, odpowiedzialnej za porządek w papierach.

- Pan Dhis. Czy udało się już panu osiągnąć obiecywany przełom w badaniach nad trollową krwią?

- Jestem już blisko. Potrafię obdarzyć pacjenta porównywalną regeneracją, ale ta utrzymuje się tylko kilka, kilkanaście sekund. Dość by oddalić ryzyko inwalidztwa i śmierci, ale muszę być na miejscu.

- Szkoda. Z czym w takim razie pan przybywa?

- W czasie ostatniego zwiadu przeprowadzonego przez naszą… drużynę odkryliśmy starożytne ruiny, pełne nieumarłych wyznających Uragthoę. Ciekawszym znaleziskiem są natomiast antyczne tablice, zapisane w zdaje się cyklopim. Zrobiłem ich kopię, ale chciałbym skorzystać z usług waszych skrybów by zrobić ich jeszcze kilka. Mam materiały.

- Nie powinno być to problemem. Zaraz przyślę kogoś do pomocy.

***

Nekrochemista wsparty wyćwiczonymi dłońmi kleryków Abadara nakazał wytworzenie kolejnych kopii antycznych tablic. Każdą z nich opisał u góry strony imionami odkrywców, swoim oraz jego towarzyszy. Po krótkiej rozmowie z Ireth ustalili że jedna zostanie w świątyni i zostanie wysłana do jego rodziców na wypadek gdyby Jina spotkała śmierć, jedna trafi do hrabiego, jedną Jin weźmie ze sobą, a ostatnia popłynie pierwszym statkiem na kontynent do alma mater Jina i Edwarda.

W czasie gdy jego najemni pracownicy wykonywali brudną robotę, sam zahaczył jeszcze o kilka sklepów. U Heri uzupełnił zapasy alchemicznych reagentów. Po krótkiej kłótni oczyścił jej sklep zarówno z fosforu, siarki i magnezu.

Na nabrzeżu znalazł szczurołapa, od którego wydusił worek zwłok małych gryzoni za kilka srebrników. Zapytany o powód skłamał gładko. - Mam pomysł na nową metodę chirurgicznego leczenia. Ale chcę najpierw poćwiczyć na zwłokach.

W końcu, obładowany nowym dobytkiem zajął magazyn w którym wcześniej prowadził eksperymenty. Ten wciąż był pusty, a smutne skrzynki stały wzdłuż ścian, nosząc na sobie ślady ostatnich wybuchowych mieszanin Jina. Zamknął dokładnie drzwi i oddał się pracy.

***

Alchemik naciął skalpelem własne przedramię i przyłożył do niego niepozorny okład. Materiał składał się z bandaża wysyconego spreparowaną trollową krwią i korzeni murdorośli którą tak niedawno zneutralizowali. Nowy eksperyment Jina brutalnie wgryzł się w ranę, czemu towarzyszyła chwila bólu, która minęła równie szybko jak się rozpoczęła. Poczuł ciepło rozlewające się po ciele i poczucie… niezniszczalności.

Wcześniej testował ten wynalazek na trupkach szczurów, uzyskując spektakularne efekty. Łamane kości składały się w sekundy, nacięcia zamykały równie szybko, wytrzewione narzady wskakiwały na własne miejsce.

Wziął kilka głębokich wdechów, zebrał swoją wolę i ponownie naciął przedramię. Nim skończył ciąć jej początek już był zagojony. Jak u trolla. Podekscytowany efektem powtórzył eksperyment, uzyskując taki sam efekt. Wykonał kolejny krok na drodze do pokonania śmierci.

***

Kolejnym zadaniem było rozszerzenie repertuaru alchemicznych receptur. Bez większego problemu przygotował nowe granaty, mieszankę wyduszonych od Heri substratów w małym, eleganckim pojemniku, przyozdobionym pismem w Ognistym. “Eksplozja, Światło, Transformacja, Energia” - głosiły symbole. Jin cisnął nowym nabytkiem w zmaltretowane skrzynie. Eksplozja która nastąpiła nie miała wielkiej siły, ale błysk który zalał pomieszczenie mógł rywalizować z patrzeniem bezpośrednio na słońce w bezchmurny dzień.

Alchemik zaklął i zaczął trzeć odruchowo oczy, starając się odpędzić latające przed oczami ślady. Dopiero po kilkunastu sekundach odzyskał wzrok.

Usatysfakcjonowany ruszył do karczmy, gotów odzyskać siły przed dalszymi przygodami.

12-11-2023, 11:13	#177
Zaalaos Reputacja: 1	W rezydencji hrabiego Jin pokiwał głową na słowa zarządcy. - Postaram się wykonać kopię. Ale będe potrzebował papieru, najlepiej wysokiej jakości. I skrybów, którzy pomogą przy kopiowaniu. Lepiej wykonać kilka, niż ryzykować że pojedyncza, albo oryginał zaginą. - Akolici z świątyni Abadara z pewnością udzielą swych usług za kilka monet. Mamy też drukarnię Pensbury, z pewnością zdobędzie pan tam materiały satysfakcjonującej jakości. Proszę powołać się na mnie. Alchemik skinął z wdzięcznością głową i ruszył za towarzyszami. Już poza gabinetem zatrzymał ich na chwilę. - Zobaczymy się w karczmie. Mam pewien… projekt. * W mieście** Budynek drukarni nie wybijał się nadmiernie od reszty Pridon’s Heart. Był solidny, ale mimo wszystko głównym materiałem budowlanym było drewno. Ślady niedawnej burzy odcisnęły się na nim brutalnie. Szkło w oknach było popękane, a wiatr powstrzymywały rozciągnięte w framugach grube sztormowe płótna. Mimo to budynek stał dumnie, dowód technologicznego postępu, widocznego nawet poza granicami cywilizowanego świata. Wnętrze było ciemne, i pełne hałasu. Masywna stalowa machina wydawała z siebie wszystkie dźwięki które nie miały szansy wystąpić w naturze i żadnych które tam były. Całość nadzorowało kilku pracowników w grubych fartuchach, utytłanych tuszem, oraz jedna dobrze ubrana kobieta na wózku inwalidzkim. Pomachała Jinowi ręką w ostrzegawczy sposób i wskazała róg pomieszczenia. Nekrochemista posłusznie ruszył w wskazanym kierunku, a już po chwili właścicielka podjechała do niego i wskazała drogę do gabinetu. Przechodząc obok jednej ze skrzyń wypatrzył na jej wierzchu “Wieści z Serca” tutejszą gazetę. Z pierwszej strony atakowała nieco krzywa, gruba, czerwona czcionka. “ATAK NA PRIDON’S HEART. JASZCZUROLUDZIE - ZAGROŻENIE, CZY SZANSA?” a pod tym mniejszymi czarnymi literami “Pięć sposobów na naprawę drzwi. Trzeci wprawi cię w osłupienie! strona 5.”, “Jak trzymać włócznię. - wywiad z weteranem. strona 6” “Modlitwy i Pacierze - jak zapewnić sobie boską pomoc. strona 8”. Gdy drzwi się zamknęły nastała wreszcie relatywna cisza. W każdym razie dało się prowadzić rozmowę. - Pan Dhis. W czym mogę pomóc wybawicielowi naszej kolonii? Brandy? - spytała wskazując butelkę stojącą na eleganckim stoliku opartym o ścianę. - Dziękuję, nie piję. Nie miałem okazji wcześniej poznać, pani… - Lizba Penbury - odparła krótko. - Potrzebuję papieru i tuszu wysokiej jakości. Najlepiej żeby papier był mniej więcej rozmiaru notesu. Kilkadziesiąt arkuszy powinno wystarczyć. Oprócz tego coś by je zbindować i oblec w okładkę. I kilkanaście większych arkuszy luzem, tak szybko jak to możliwe. Oczywiście zapłacę. - Nie powinno być to zbyt dużym problemem. Proszę przyjść wieczorem, notes będzie na pana czekał. A większe arkusze i tusz załatwię od ręki. Dziesięć sztuk złota za dziennik, dziesięć za dwadzieścia pięć arkuszy papieru i osiem za tusz. Sumarycznie dwadzieścia osiem krążków. Alchemik skrzywił się nieznacznie, ale posłusznie wyciągnął mieszek i zaczął odliczać z niego złote monety. Już po kilku chwilach był na zewnątrz, obładowany przyborami pisarskimi. Dziarskim krokiem ruszył w kierunku świątyni Abadara. *** Sama świątynia nie była tak pełna jak w trakcie burzy, ale mimo to na jej podłodze było sporo tymczasowych legowisk. Pechowcy którzy stracili dach nad głową i nie zdążyli postawić niczego nowego musieli gdzieś się schronić. Jin szybko wypatrzył jednego z duchownych i po zamianie kilku słów został zaprowadzony do kancelistki Ireth, młodej półelfiej akolitki Abadara, odpowiedzialnej za porządek w papierach. - Pan Dhis. Czy udało się już panu osiągnąć obiecywany przełom w badaniach nad trollową krwią? - Jestem już blisko. Potrafię obdarzyć pacjenta porównywalną regeneracją, ale ta utrzymuje się tylko kilka, kilkanaście sekund. Dość by oddalić ryzyko inwalidztwa i śmierci, ale muszę być na miejscu. - Szkoda. Z czym w takim razie pan przybywa? - W czasie ostatniego zwiadu przeprowadzonego przez naszą… drużynę odkryliśmy starożytne ruiny, pełne nieumarłych wyznających Uragthoę. Ciekawszym znaleziskiem są natomiast antyczne tablice, zapisane w zdaje się cyklopim. Zrobiłem ich kopię, ale chciałbym skorzystać z usług waszych skrybów by zrobić ich jeszcze kilka. Mam materiały. - Nie powinno być to problemem. Zaraz przyślę kogoś do pomocy. *** Nekrochemista wsparty wyćwiczonymi dłońmi kleryków Abadara nakazał wytworzenie kolejnych kopii antycznych tablic. Każdą z nich opisał u góry strony imionami odkrywców, swoim oraz jego towarzyszy. Po krótkiej rozmowie z Ireth ustalili że jedna zostanie w świątyni i zostanie wysłana do jego rodziców na wypadek gdyby Jina spotkała śmierć, jedna trafi do hrabiego, jedną Jin weźmie ze sobą, a ostatnia popłynie pierwszym statkiem na kontynent do alma mater Jina i Edwarda. W czasie gdy jego najemni pracownicy wykonywali brudną robotę, sam zahaczył jeszcze o kilka sklepów. U Heri uzupełnił zapasy alchemicznych reagentów. Po krótkiej kłótni oczyścił jej sklep zarówno z fosforu, siarki i magnezu. Na nabrzeżu znalazł szczurołapa, od którego wydusił worek zwłok małych gryzoni za kilka srebrników. Zapytany o powód skłamał gładko. - Mam pomysł na nową metodę chirurgicznego leczenia. Ale chcę najpierw poćwiczyć na zwłokach. W końcu, obładowany nowym dobytkiem zajął magazyn w którym wcześniej prowadził eksperymenty. Ten wciąż był pusty, a smutne skrzynki stały wzdłuż ścian, nosząc na sobie ślady ostatnich wybuchowych mieszanin Jina. Zamknął dokładnie drzwi i oddał się pracy. * Alchemik naciął skalpelem własne przedramię i przyłożył do niego niepozorny okład. Materiał składał się z bandaża wysyconego spreparowaną trollową krwią i korzeni murdorośli którą tak niedawno zneutralizowali. Nowy eksperyment Jina brutalnie wgryzł się w ranę, czemu towarzyszyła chwila bólu, która minęła równie szybko jak się rozpoczęła. Poczuł ciepło rozlewające się po ciele i poczucie… niezniszczalności. Wcześniej testował ten wynalazek na trupkach szczurów, uzyskując spektakularne efekty. Łamane kości składały się w sekundy, nacięcia zamykały równie szybko, wytrzewione narzady wskakiwały na własne miejsce. Wziął kilka głębokich wdechów, zebrał swoją wolę i ponownie naciął przedramię. Nim skończył ciąć jej początek już był zagojony. Jak u trolla. Podekscytowany efektem powtórzył eksperyment, uzyskując taki sam efekt. Wykonał kolejny krok na drodze do pokonania śmierci. * Kolejnym zadaniem było rozszerzenie repertuaru alchemicznych receptur. Bez większego problemu przygotował nowe granaty, mieszankę wyduszonych od Heri substratów w małym, eleganckim pojemniku, przyozdobionym pismem w Ognistym. “Eksplozja, Światło, Transformacja, Energia” - głosiły symbole. Jin cisnął nowym nabytkiem w zmaltretowane skrzynie. Eksplozja która nastąpiła nie miała wielkiej siły, ale błysk który zalał pomieszczenie mógł rywalizować z patrzeniem bezpośrednio na słońce w bezchmurny dzień. Alchemik zaklął i zaczął trzeć odruchowo oczy, starając się odpędzić latające przed oczami ślady. Dopiero po kilkunastu sekundach odzyskał wzrok. Usatysfakcjonowany ruszył do karczmy, gotów odzyskać siły przed dalszymi przygodami.