Ryu miał chwilę na rozmyślania. Wieczór był bardzo miły i bardzo długi. Yumiko… może zrozumie, że nie miał ochoty na intymność po pijanemu? Może będzie chciała kontynuować znajomość? Jutro spróbuje ją znaleźć, zaproponuje ponowne spotkanie, ale takie spokojniejsze. Chociaż czy dziewczyna która jest gotowa oddać się komuś poznanemu zaledwie godzin temu jest warta zachodu? Nigdy nie miałby pewności czy nie byłaby gotowa zrobić tego samego z kimś innym… a może to właśnie okazja na żeby się przekonać? Tak, postanowił, jutro pójdzie do niej jeszcze raz i zaprosi na obiad, bez szaleństw.


Rozmyślając zorientował się nagle, że jest nie na swoim piętrze. Chciał zawrócić do windy, ale pomylił kierunki i znalazł się przy schodach. Lekko potrząsając głową aby rozjaśnić myśli, stwierdził, że przecież może pójść jedno piętro schodami. I w tej samej chwili zobaczył biegnących w dół ludzi z obsługi statku. Przebiegli tak szybko, że nawet nie był pewien czy naprawdę ich widział. Przystanął na chwilę i zobaczył że zbiegli kolejni. Otrzeźwiał nieco. Znał taką nerwowość, widział ją wielokrotnie na ostrym dyżurze w swoim szpitalu. Coś musiało się stać. Ruszył w dół schodami, w ślad za zbiegającymi ludźmi.
- Halo? Czy coś się stało? Jestem lekarzem, czy ktoś potrzebuje pomocy? – zawołał schodząc w dół, w ślad za zbiegającymi załogantami.