Tristane był lekko zdziwiony wylewną reakcją dziewczyny, ale tylko się uśmiechnął.
- To wspaniale! Ja nazywam się Alexia. - powiedziała miłym głosem i złapała go za rękę ciągnąc w kierunku drugiej dziewczyny - A to jest moja towarzyszka Siviee - przedstawiła Tristane'a.
- Bardzo mi miło Siviee, Alexio, ja nazywam się... Tristane - nie był zadowolony, że musi wyjawić swe imię, ale nie chciało mu się teraz myśleć nad sprytnym oszustwem, nie powinny go rozpoznać bez znajomości nazwiska, poza tym to stało się wcale daleko stąd, a jego towarzyszy tu raczej nie było, raczej... - Tak jak wy, nie znam tego miasta, więc chętnie je obejrzę w waszym towarzystwie. - powiedział rozpromieniony.
Rozłożył ramiona ramiona jakby chciał powiedzieć " No to w drogę, bo będziemy tu stać do zachodu słońca i znowu niczego nie obejrzę
. "
- Cóż, czas nagli, ruszajmy moje drogie.
Gdy żadna nie widziała uśmiechnął się szyderczo, młode i naiwne, takich potrzebował do realizacji planu, misternego planu.