Gdziekolwiek się pojawiła, Sariel od razu wzbudzała zainteresowanie otoczenia. I nie było w tym nic dziwnego, w końcu nieczęsto widuje się niebieskoskóre diabelstwo, w dodatku z jednym ściętym rogiem, który straciła dość dawno temu w walce. Pomimo mocy, której nabyła przez te wszystkie lata ubierała się jak typowy podróżny - ciemne spodnie, ciemna tunika i ciemny płaszcz z kapturem.

Niemal zawsze miała przy sobie pięknie wykonany kostur oraz sztylet wiszący przy pasie. Z dużego plecaka wystawały różne przydatne przedmioty a zaklinaczka była prawdziwą zbieraczką rzeczy wszelakich - jeśli coś jej się podobało ale nie miało żadnego zastosowania, to i tak sobie to zatrzymywała. Ot, taki nawyk jeszcze z dziecięcych lat.

Na spotkanie przybyła jako ostatnia, ale wciąż przed czasem, co nie umknęło uwadze SEER.
- Nie chciałam psuć ci nastroju moim spóźnialstwem - odparła wesoło Sariel i zajęła miejsce obok Amarisa. Spojrzała po kompanach. - Witajcie, panowie, dobrze znów was wszystkich widzieć. Myślę, że w tak mocnym zestawie nie straszne nam będzie nawet najtrudniejsze zadanie przygotowane przez naszą miłą pracodawczynię.
Zaświeciła białymi ząbkami w szerokim uśmiechu.

Racząc się podaną herbatą wysłuchała SEER. Okazywało się, że jakiś gigant wziął sobie za cel jakąś wieżę, która zwykłą wieżą być nie mogła, skoro zainteresowała się nią taka persona. Zaklinaczka podejrzewała spore kłopoty, ale już dawno wybrała taką ścieżkę życia, więc raczej ucieszyła się na nową robotę, niż zmartwiła. Towarzysze mieli swoje pytania i wszystko w tej materii zostało raczej podniesione, więc zaklinaczka wzruszyła tylko ramionami, gdy SEER na nią spojrzała.

- Panowie wyczerpali już chyba wszystkie najważniejsze kwestie, więc ja nie mam pytań. Po prostu powiedz nam wszystko, co wiesz, żebyśmy wrócili do ciebie z powrotem w jednym kawałku. Każdy szczegół będzie na wagę złota.