Poradzili sobie, chociaż nie bez uszczerbku na zdrowiu. Gdy Sariel pozbawiła elfkę przytomności, kapłan podszedł do niej i spojrzał na jej policzek.
- Będzie spory siniak. Pozwól, że to naprawię. - Uśmiechnął się do niej, po czym przyłożył dłoń do jej twarzy. Ta zajaśniała przyjemnym światłem i po chwili po uderzeniu nie było śladu.

Lay on hands na Sariel: odzyskuje 13 hp.

Kallel przyglądał się spokojnie sytuacji, jakby próbując wyciągnąć jakąś głębszą mądrość z tego, co się tu działo. Gdy zaklinaczka odnalazła dziwne koło zębate a Imrak zidentyfikował je jako krasnoludzkiej roboty, Kal nie miał wątpliwości.
- To może się przydać. Zabieramy ze sobą.

Kiedy Gorzki Korzeń zaczęła odzyskiwać przytomność, kapłan Lathandera w milczeniu obserwował, jak w jej oczach maluje się szaleństwo. Wyglądało na to, że zatraciła się w nim już dawno i nie będzie można jej pomóc.

Kiedy elfka wygłosiła swoje ostatnie słowa, Kallel zwrócił się do niej spokojnym, ale stanowczym tonem, którym czasem posługiwał się w trudnych sytuacjach:
- Nie zamierzamy cię zabić. Nasze intencje są inne niż twoje obawy. Rozumiemy, że jesteś w trudnej sytuacji, ale nie jesteśmy twoimi wrogami, a tym bardziej sługami tego… Schvalta. Chcemy po prostu zrozumieć, co się stało.