Zamir

Krasnolud lekko westchnął i powiedział - No cóż, wielka szkoda. Muszę iść szukać dalej. Dobrze, dziękuję bardzo za wszystkie informacje. Jeżeli coś będę wiedział postaram się przekazać to Tobie. Do widzenia.
Krasnolud wolnym krokiem opuścił sklep i przystanął na ulicy przed kamienicą.
Dulgran po tej krótkiej rozmowie ze sprzedawcą zaczął czuć, że wykonanie zadania danego mu przez ojca oddala się od niego, a on nie ma do końca pomysłu jak to zatrzymać. Zastanawiał się co mógł zrobić w tej sprawie. Może trzeba przejść się do tej jadłodajni i tam popytać, może Karczmarz będzie wiedział coś więcej... Krasnolud zmówił krótką modlitwę o mądrość do Clangeddina i tak jak pomyślał wcześniej, tak następnie uczynił. Poszedł drogą w stronę karczmy, a gdy już do niej doszedł westchnął po raz kolejny i wszedł do środka, aby porozmawiać z, w sumie... kimkolwiek, ale pewnie zacznie od Karczmarza.
Co ma do stracenia teraz, skoro krasnolud nic za bardzo nie mógł zrobić w sprawie właściciela sklepu. Jakiś inny pomysł zaczął tlić się w głowie Dulgrana, ale była to kolejna, chyba już ostateczna opcja, w razie gdyby karczma nie wypaliła.

Po wyjściu Dulgrana, Draven stał patrząc na drzwi które zamknęły się za krasnoludem. Mnóstwo myśli krążyło mu po głowie. Najbardziej uparta była ta, że zawiódł i rodziców, i Delborggana. Dopóki żyli rodzice Dravena, bardzo często się z nim spotykali. Draven, jako dziecko często u niego bywał. Po śmierci rodziców, próbował podtrzymać z nim relacje, jednak niezbyt mu to wychodziło. Nie wiadomo, czy to różnica wieku, czy może jakieś inne względy zaważyły na tym, że ich relacje osłabły. Poczucie winy nie dawało spokoju Dravenowi. Dlaczego nic nie zrobił? A teraz - dlaczego zostawił tego krasnoluda samemu sobie. Trzeba było mu pomóc. Czy obcy mają robić za niego to co on powinien zrobić od razu po aresztowaniu Delborggana. Dlaczego się nim bardziej nie zainteresował. Może potrzebuje pomocy. Nie, nie może tak tego zostawić, musi coś zrobić. Tylko co? Czy ma samemu szukać informacji i jeśli będzie potrzeba, na własną rękę pomóc dawnemu przyjacielowi jego rodziców? Czy może odszukać krasnoluda i działać razem. Wiadomo, we dwóch zawsze raźniej. Krasnolud nie wyglądał na tutejszego. Bardziej wyglądał na kogoś kto dopiero co przybył do miasta. Draven zastanowił się. Mógłby pomóc krasnoludowi, chociażby służąc mu za przewodnika. Znał to miasto jak własną kieszeń. Tylko jak teraz znaleźć tego krasnoluda?
Wybiegł na zewnątrz. Stojąc na schodkach do swojego sklepu zauważył krasnoluda szykującego się do wejścia do zajazdu. Ostatni moment na podjęcie decyzji. Działać samemu, czy razem z krasnoludem?