Sariel spojrzała na emanujący lazurowy topór bojowy z zaciekawieniem, czując jak pulsująca magia wypełnia jej duszę. Jej czerwone oczy iskrzyły się pod wpływem światła, a długie rogi lekko wygięły się w stronę niezwykłej broni. Jednak natychmiastowo powstrzymała się przed podejściem bliżej, przypominając sobie ostrzeżenia SEER dotyczące potencjalnych pułapek.

- Skokkgurr… - powtórzyła nazwę broni, składając ją w pamięci. - Tylko waleczne serce będzie godne dobyć broni...
Westchnęła lekko, zastanawiając się, co mógłby oznaczać ten enigmatyczny komunikat.

Wtedy Amaris wyszedł ze swoim pomysłem, który był całkiem sensowny. Sariel spojrzała na Imraka.
- Amaris może mieć rację. Ty możesz być kluczem do zabrania topora ze sobą. A jeśli nie ty, to może... Kal? Niemniej bądź ostrożny, bo nie wiadomo, czy na topór nie nałożono jeszcze jakiejś pułapki.

Po tych słowach rzuciła zaklęcie mające sprawdzić, jaka szkoła magii kryje się za emanującym lazurem przedmiotem.