25. Sommerzeit

Udało mi się w końcu zdobyć węgiel drzewny. Kto by pomyślał, że to będzie najtrudniej zdobywalny składnik prochu? Zamierzam założyć ładunek na zewnątrz drzwi prowadzących do kuchni. Nie wydaje mi się, aby groziło mi jakieś niebezpieczeństwo, na wszelki wypadek jednak notuję tutaj moje plany.

Eksperyment z wysadzaniem drzwi zakończony. W efekcie powstała niewielka dziura w podłodze, jednak substancja odrzwi nie została naruszona. Być może trzeba użyć większej dawki, ale pozostało mi dość niewiele siarki. Staję więc przed dylematem, czy stworzyć więcej prochu, czy więcej kwasu?
Dzisiaj pojawił się nowy człowiek. Przedstawił się jako Hans Kahl. Jego magiczna różdżka wykrywa wodę. Stwierdził, iż w wewnętrznym narożniku płytko pod podłogą jest jej dużo. W zamian zdradziłem mu sekret ciągu liczb pierwszych. Jeżeli mówi prawdę, to jest to najcenniejsza informacja, jaką dostałem.

Nie chciał jednak zostać i prowadzić razem ze mną badań. Ostrzegłem go jeszcze przed ogrem. Opowiedział mi o swoim spotkaniu z krasnoludem, Kraginem Volgarsonem. To widać też nowy przybysz.

Czyli jednak siarka będzie potrzebna do stworzenia prochu. Tej przeklętej podłogi nie da się bowiem ruszyć żadnym narzędziem.

26. Sommerzeit
Obudziło mnie pukanie do drzwi. Krasnolud odkrył ich zagadkę. Okazał się być niezbyt skory do rozmowy.

Zużyłem cały zapas siarki do produkcji prochu. Ze względów bezpieczeństwa ukryję się w sąsiednim pomieszczeniu. Umieściłem ładunek w narożniku. Nie sądzę, aby coś mi groziło, jednakże jako naukowiec muszę liczyć się z każdym rozwojem wydarzeń.

Tym razem eksplozja była większa i wyrwała kawał podłogi. Natomiast ściany pozostały nienaruszone. Widać chroniąca je magia jest dużo silniejsza. Rzeczywiście, w leju po wybuchu zgromadziła się woda, a jej lustro sięgnęło prawie podłogi. Nie wykrywam w niej śladów umagicznienia. Czy może ona być sposobem na wydostanie się z tego miejsca? Pierwej muszę przygotować szereg eksperymentów by się przekonać, czy nie jest ona szkodliwa.

Kragin otworzył drzwi do południowego pomieszczenia. Oświetlił już dwie wnęki. Problemem jak zwykle jest ogr, który przesłania światło. Poradziłem mu poczekać, aż ruszy się za potrzebą. Krasnolud okazał się bardziej rozmowny tym razem. Miał też trochę owoców i warzyw, którymi podzielił się w zamian za dostęp do wody. Okazała się nieszkodliwa, a więc reszta moich testów już nie jest potrzebna.

Ogr się nie ruszył. Zamknęliśmy przejście południowe na czas snu. Volgarson zgadza się ze mną, iż otaczające nas kamienie nie są naturalne. Mają zły odcień, zapach, smak i dźwięk. Podobno jest poszukiwaczem złóż, to ponoć wysoko kwalifikowany górnik wśród khazadów i jest całkowicie przekonany co do swego zdania. Nie kłóciłem się z nim, bo sam uważam podobnie.