| Gabriela stała obok reszty śmiałków. Wszyscy byli gotowi przynieść księciu głowę tego le Beau na srebrnej tacy. Gabi również.
„Mam nadzieje że dzięki temu hrabina nie będzie mogła mnie już zaaresztować. Miło byłoby zostać tu jakiś czas. Okolica jest przepięknie niebezpieczna. Taka jaką lubię…”- na krótką chwilę wspomnienia szczęśliwych lat powróciły.
Jej czarne kręcone włosy kontrastowały z zieloną koszulą i skórzanym kaftanem. Nie dopięte guziki odsłaniała wydatne piersi i łabędzią szyję. Natomiast szare bryczesy ładnie opinały jej zgrabne nogi. Jej strój wyróżniał się prostotą i praktycznością. Jedyną ozdobą była kolorowa szarfa i zdobny pas. U boku miała zawieszony miecz. Ci którzy mieli styczność ze strażą w Imperium mogli poznać po głowicy i jelcu że takie miecze mają strażnicy dróg.
Gabriela z lekkim niepokojem przyglądała się krążącej straży i kusznikom. Stary nawyk. Jakoś wbrew powiedzeniu nie przepadała za mundurem. Wysłuchała księcia w pełnym skupieniu. Jej fiołkowe oczy przyjrzała się tym razem dokładniej swoim kompanom. Była wyższa jedynie od niziołka i krasnoluda ale to ją akurat nie zdziwiło. Na ogół tak było. Rzuciła okiem na jedyna prócz niej przedstawicielkę płci pięknej w tej grupie. Ich spojrzenia spotkały się. Gabi odwzajemniła lekki uśmiech. „Chyba się polubimy. Dobrze mieć towarzyszkę bo na mężczyznach nie można polegać…” – pomyślała i spojrzała na niziołka który na początku wydał jej się dzieckiem. Jednak jak na zwykłą pociechę nosił zbyt kosztowne i modne ubrania. Dwaj mężczyźni jakoś jej nie zachwycili. „Nie są zbyt przystojni ale chyba nieźle machają mieczem. Może jakiś pożytek z nich będzie” – uśmiechnęła się pod nosem
Na razie nie wtrącała się do rozmowy lecz uważnie słuchała. Każda informacja przyda się podczas łowów. Niełatwo wytropić rozbójnika. Coś o tym wiedziała…
__________________
Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere - Albert Einstein
Problemy z komputerem i Internetem – przepraszam wszystkich. Wkrótce się odezwę. |