| W cimnościach rozświetlonych tylko gdzieniegdzie błękitnym blaskiem kryształu - a było ich coraz mniej - biegli.
Jak najciszej, jak najostrożniej, jak najszybciej.
Zakręt, za którym jeszcze niedawno rozległ się straszliwy ryk był już bardzo blisko, prawie na wyciągnięcie ręki.
A co, jeśli wiedźma kłamała? Co, jeśli za zakrętem czeka ich coś znacznie groźniejszego niż nieprzytomny troll?
A trzeba przyznać, że nawet ta wizja obydwu bohaterów nieco niepokoiła.
Przystanęli, Hadrian lekko wstrzymał Bayarda dłonią i ostrożnie wyjrzał zza ograniczającej im widok skały. Chwila...
W ciemności dostrzegł kształt jeszcze ciemniejszy, nieruchomy, zagradzający prawie całkowicie przejście dalszą częścią korytarza. Troll? Na razie wszystko zdawało się potwierdzać wersję Mabel. Ostrożnie podeszli bliżej i w świetle kryształu przyjrzeli się 'temu czemuś'.
Jeśli to był zwykły troll to mieli nadzieję nigdy nie spotkać trolla brzydkiego. Dwa razy wyższy od człowieka, pewnie z cztery razy cięższy, skórę miał jasnoszarą i grubą jak żółwia skorupa, w nią powbijane gdzieniegdzie były kamienie i piach. Ramiona długie pewnie aż do ziemi, nogi krótkie i krzywe, głowa nieowłosiona, ale za to pokryta obrzydliwymi naroślami... wszystkie te wspaniałości były teraz jakby pozbawione życia.
Troll leżał głową w stronę, z której bohaterowie nadeszli. Jedna z nóg uwięzła mu w skalnej szczelinie, ręce zaś rozrzucone miał tak niefortunnie, że na jedną z nich uwaliło się całe potworne cielsko Gorga.
Jeśli chodzi zaś o przejście - możliwe było przemknięcie się prawą stroną korytarza bez dotykania poczwary, ale... czy jak będą wracać pójdzie równie łatwo?
__________________ "All that we see or seem is but a dream within a dream." E.A.Poe
Odskrzydlenie. |