Super! Widzę, że ranger z UA. Czekam na historię. :)

Wrzucę dzisiaj wieczorem poprawione wybory klas w pierwszym poście. Melkor, mam nadzieję że uda Ci się znaleźć trochę czasu, ale jak nie to zrozumiem. :) Razem z Tobą mam 7 graczy więc tempo będzie raczej wolniejsze niż 24/48.

EDIT:

Dostałem już KP od Obcej, Kerma i BloodyMarry (mechanika). Przejrzę je na spokojnie w weekend. :) Karty postaci będą jawne, ale przy odgrywaniu postacie wiedzą o sobie tyle ile chcą tego gracze. Znacie się- przynajmniej przelotnie. Wszyscy pracowaliście dla Melendreza, a i pewnie nierzadko współpracowaliście ze sobą wykonując dla niego różne zlecenia. Dlatego zachęcam do robienia bondów między postaciami. Nie narzucam limitów co do ilości, a za ich odgrywanie będzie inspiracja :)

Złodziejkę i oszustkę, specjalistkę od włamań, pułapek i podrabiania dokumentów. Rzadko można ją spotkać od tak na ulicy zawsze pojawiała się na wezwanie Melendreza tam gdzie chciał by była i pomogła temu komu potrzebował. Albo można było próbować zostawić jej wiadomość przez Galiel el-Khazut z gospody "Róża Oceanów"

Saxa była córką urodzonego kuglarza i złodzieja Bojra i Moiry, ludzi zdolnych do oszukiwania nawet najsprytniejszych osób. Można powiedzieć że swoją profesję wyssała z mlekiem matki mającej cygańskie korzenie a że jej ojciec był genialnym szarlatanem który mówił że sprzedaje ludziom marzenia by przez chwilę byli szczęśliwi. Podróżowali po krainach zmieniając się czasami w podróżnych artystów, medyków, pionierów, uciekinierów po wojennym konflikcie, arystokratów wydziedziczonych przez rodziny z powodu zakochania się w nieodpowiedniej osobie. Innymi słowy o Saxie czasem trudno było powiedzieć gdzie zaczyna się prawdziwa Saxa a gdzie udawana persona a tych miała dużo, prawie że na każdą okazję.
Ona i jej rodzina czasem klepała biedę, byli podróżnymi oszustami ale byli szczęśliwi. Nawet kiedy Moira zmarła po długiej chorobie ona i ojciec nadal podróżowali razem nie dając się zdruzgotać stracie. Niestety czas dawał o sobie znać i Bojra stawał się coraz bardziej zniedołężniały czasem gubił się w swoich kłamstwach i sztuczkach. Życie na szlaku przestało mu służyć. Saxa podjęła decyzje że muszą spróbować zatrzymywać się na dłuższe okresy czasu.
Przybierając persone Galiel el-Khazut i jej opiekuna przybyli do Wolnego miasta. Saxa udając tancerkę pracującą w “Róży Oceanów” czasem zapraszana na prywatne występy mogła zdobywać w ten sposób informację, kosztowności lub sekrety warte płacenia by się nie wydały. Choć była też Saxą wyszczekaną kobietą która nagle pojawiła się w Wolnym mieście nie wiadomo jak i skąd przy której lepiej było pilnować swoich sakiewek i broń boże nie grać z nią w kości na pieniądze. A jeśli wiedziałeś gdzie ją znaleźć i co powiedzieć to miałeś w niej dobrego wspólnika by okraść niejeden skarbiec.
.
Dobrze poinformowani w mieście doskonale wiedzieli o Saxie i Galiel jednym z nich był Hadrian Melendrez, który przejrzał cały fortel parę miesięcy po jej pojawieniu się w mieście. Wtedy też zaczęła się miedzy niby zabawa w kotka i myszkę Saxa uznałą że idealnym będzie by finałową robotą przed wyruszeniem w dalszą drogę będzie obrabowanie szlachcica, który próbował ją złapać na gorącym uczynku. Przez ten czas kiedy jedno próbowało zastawiać na drugie pułapki a drugie z nich uciekało wywiązał się między nimi szacunek. Melendrez nigdy nie nasłał na nią straży nawet kiedy dowiedział się o jej ojcu i miał niezbite dowody by móc ją skazać na stryczek. Zamiast tego zaproponował układ by została w mieście i nadal była Galiel el-Khazut i Saxą Valdis i pracowała dla niego.
Układ był prosty on miał zdolną złodziejkę i oszustkę na swoje potrzeby a ona miała zajęcie i ochronę dla siebie i jej zniedołężniałego ojca.

Oraz

Galiel el-Khaz wywodząca się z Egzotycznych pustynnych krain, uciekła do Wolnego Miasta nie mając zamiaru zostać oddana staruchowi za żonę w wieku lat 15. Aktualnie mając ich 24 jest artystką zachwycającą publikę swoim egzotycznym zmysłowym tańcem.
Nigdzie nie zagrzewa zbyt długo miejsca. Najczęściej można ją zobaczyć na scenie w karczmie "Róża Oceanów", długie brązowe włosy, błękitne oczy, choć to nie na nie bywalcy zwracają uwagę kiedy Galiel wychodzi w swoim kolorowym skąpym stroju na scenę.
Zgrabna i ponętna, kusząca dziewczyna której niewielu się może oprzeć.
Ze swych korzeni pozostała jej egzotyczna uroda i umiejętności tańca.
Krążą plotki, że ma specjalne względy u Hadriana Melendreza gdyż czasem jej występy są odwołane dla prywatnego “pokazu” dla arystokraty.

Skoro inni już podsyłają karty, to ja się też pochwalę, ale zaznaczę, że na razie jest w baaardzo surowym stanie.

Oto Lieselotte, błękitna wiedźma z licencją na nekromancję (przy czym nie chodzi tu konkretnie o tworzenie nieumarłych :) ). Przy okazji mam pytanie do Ciebie Hungmung, czy parasolka (taka a'la wiktoriańska) może służyć jako spellcasting focus? :D

Zdecydowanie mi to nie odpowiada :D
Co innego parę faktów (znanych całemu światu), co innego wszystkie szczegóły ;)

Ja widzę plusy i minusy obu opcji - jak w sesji nie ma założenia PVP to znajomość mechaniki pozostałych postaci ułatwia planowanie walk, itp. więc ma to sens.

Jeżeli zagram to chyba zrobię bardzo podobną postać do któreś którą gram już na tym forum, bo mam za dużo gier - np. Kargar, wojownik oparty na sile.

Co innego mechanika (nie mam nic przeciwko temu, by ktoś wskazał mi błędy w mechanice), co innego historia (która też w zakres karty postaci wchodzi).

W prawie wszystkich sesjach, w których brałam udział KP były jawne i działało to ok. To że gracz zna historię innych postaci, nie znaczy, że jego postać też. :)

Jeżeli chcesz, możesz pogrubić na KP tylko te szczegóły, które chcesz udostępnić reszcie. Ewentualnie zrobić skróconą wersję historii dla graczy. :)
Jak było jednak wspomniane wcześniej i tak odgrywamy tyle ile chcecie by o waszych postaciach wiedziano.

Już stworzyłem skróconą wersję.
Jednak lepiej wiedzieć mniej, niż więcej, bo to zmniejsza ryzyko pomyłki. No a w sesji można się podzielić z wybranymi osobami niektórymi ciekawszymi fragmentami życiorysu :)

Cóż mnie akurat wiedza graczy że moja postać żyje na dwie tożsamości w mieście mi bardziej pomaga niż przeszkadza... wprawdzie efektu WOW nie ma w sesji, ale dzięki temu przynajmniej wiecie żeby jakiś dziwnych sprzeczności nie wprowadzać.


I też przygotuję skrócone wersje dla obu tożsamości co by było jasne :-D