Eskorta [Neuroshima/BRP]

Reinhard · 10-01-2024, 09:50

17 marca 2055r., wtorek, godzina 7.45
17 Komisariat Zewnętrzny Policji Nowego Jorku, Peryferia Zachodnie („Dziki Zachód”)

Oczyszczone z gruzów wzgórze pokryte było ozimym żytem, które zabezpieczono płotem z drutu kolczastego. Na szczycie wzniesienia, okolone murem, znajdowało się kilkanaście zabudowań. Wyróżniały się wśród nich dwie bryły: dawny wieżowiec telekomunikacyjny i nowa, brzydka budowla.
Wieżowiec mieścił w sobie, w podziemiach, warsztat policyjny i magazyny, na pierwszych piętrach komisariat, wyżej – szpital dla weteranów. Był zagospodarowany mniej więcej do połowy, górne piętra dawno przeszukano i pozostawiono samym sobie.
Nowa budowla była siedzibą 24 Gospodarstwa Karnego – kolonii pracy o złagodzonym rygorze – oraz 2 Szpitala Więziennego.
Obok rozłożyło się kilkanaście domów i jeden bar/sklep.

Pulsar 2050, policyjny sedan cross – country produkcji Nowego Jorku, sunął nieśpiesznie resztkami drogi, w której dziury zasypano tłuczniem. Komisarz Ed Harris postanowił dziś osobiście poprowadzić odprawę nowego patrolu NYCPD Road Warrior. W myślach obracaliście swoje grzeszki, ale żaden nie wydawał się na tyle poważny, by usprawiedliwiać zainteresowanie Szefa. No, chyba, że coś wydawało się pierdołą, a było istotne dla Służby Bezpieczeństwa albo Wewnętrznych…

Dziesięć minut później siedzieliście w poczekalni przed biurem Starego. Z wnętrza dochodziły głosy Harrisa i Drugiego Eda. Abraham Edwards, hibernatus, nie lubił swojego imienia, więc wołano na niego Ed, a że był drugim po Bogu tego komisariatu, ochrzczono go Drugi Edem. Były pilot śmigłowca szturmowego był oficjalnie dowódcą Pionu Powietrznego Wydziału Pościgowego (ledwie kilku motolotni), a nieoficjalnie wygładzał wszystkie meldunki i raporty wychodzące z komisariatu, by były bardziej „politycznie poprawne”. Ilość wizyt Bezpieki i Wewnętrznego zmniejszyła się istotnie, od kiedy Ed się tym zajmował.
Bardzo nieoficjalnie, był doradcą Komisarza.

Komisarz Ed Harris był już spokojny, tylko pulsujące żyły zdradzały niedawną irytację.
-Witam nowy narybek Wydziału Pościgowego! Jak się sprawuje Pulsar? Będziecie mieli okazję przetestować go w polu. Słyszeliście zapewne o sprawie Silent Shota – kto nie słyszał. Rabuś banków, który zrobił udany nalot na Bank Federalny, uwielbiany przez prostych ludzi za palenie skryptów dłużnych – Srebrni ruszyli za nim w pościg, kieruje się do Appallachów (Srebrni byli drugim pod względem skuteczności komisariatem Dzikiego Zachodu). Oczywiście strat nie da się uniknąć, dlatego oddelegowano Drugiego Eda do pracy w terenie, doceniając jego umiejętności komunikacyjne. Ma werbalnie posprzątać po pościgu, a wy będziecie jego eskortą – przy słowie „doceniając” Stary skrzywił się tak, jak zwykle to robił, gdy wspominał o Bezpiece. – Ed przedstawi wam szczegóły. Odmaszerować.
-Zapraszam do mnie – wskazał ręką swe biuro hibernatus

Witam w rekrutacji do przygody drogi w świecie Neuroshimy koloru Stali. Pierwsza misja dla świeżo upieczonych policjantów Wydziału Pościgowego NYCPD czeka na dwóch śmiałków. To proste zadanie, co mogłoby pójść nie tak?

Inspiracją były dla mnie gry paragrafowe Joe Devera „Wojownik Autostrady” i pierwsza część Mad Maxa, w takiej kolejności.

We wstępnej rekrutacji wystarczy mi kilkuzdaniowy pomysł na postać: Profesja, Pochodzenie, ulubione sposoby rozwiązywania problemów, inne informacje.

Grać będziemy na mechanice Zewu Cthulhu 5.5 , z zasadami z edycji 7 dotyczącymi przerzutów i wspomagania się Szczęściem. Plus kilka zasad opcjonalnych które wprowadzę, jeśli gracze się zgodzą. Myślałem nad mechaniką Neuroshimy, ale jest zbyt rozbudowana jak na pbf. Zastanawiałem się też nad mechanika Joe Devera, ale z kolei wydaje się nadmiernie uproszczona.

Częstotliwość odpisów: Przewiduję długość swoich postów na awatar – dwa, więc maksymalnie będą to dwa dni dla mnie – dwa dni dla graczy, jak się uda, to częściej.

10-01-2024, 09:50	#1
Reinhard Reputacja: 1	Eskorta [Neuroshima/BRP] 17 marca 2055r., wtorek, godzina 7.45 17 Komisariat Zewnętrzny Policji Nowego Jorku, Peryferia Zachodnie („Dziki Zachód”) Oczyszczone z gruzów wzgórze pokryte było ozimym żytem, które zabezpieczono płotem z drutu kolczastego. Na szczycie wzniesienia, okolone murem, znajdowało się kilkanaście zabudowań. Wyróżniały się wśród nich dwie bryły: dawny wieżowiec telekomunikacyjny i nowa, brzydka budowla. Wieżowiec mieścił w sobie, w podziemiach, warsztat policyjny i magazyny, na pierwszych piętrach komisariat, wyżej – szpital dla weteranów. Był zagospodarowany mniej więcej do połowy, górne piętra dawno przeszukano i pozostawiono samym sobie. Nowa budowla była siedzibą 24 Gospodarstwa Karnego – kolonii pracy o złagodzonym rygorze – oraz 2 Szpitala Więziennego. Obok rozłożyło się kilkanaście domów i jeden bar/sklep. Pulsar 2050, policyjny sedan cross – country produkcji Nowego Jorku, sunął nieśpiesznie resztkami drogi, w której dziury zasypano tłuczniem. Komisarz Ed Harris postanowił dziś osobiście poprowadzić odprawę nowego patrolu NYCPD Road Warrior. W myślach obracaliście swoje grzeszki, ale żaden nie wydawał się na tyle poważny, by usprawiedliwiać zainteresowanie Szefa. No, chyba, że coś wydawało się pierdołą, a było istotne dla Służby Bezpieczeństwa albo Wewnętrznych… Dziesięć minut później siedzieliście w poczekalni przed biurem Starego. Z wnętrza dochodziły głosy Harrisa i Drugiego Eda. Abraham Edwards, hibernatus, nie lubił swojego imienia, więc wołano na niego Ed, a że był drugim po Bogu tego komisariatu, ochrzczono go Drugi Edem. Były pilot śmigłowca szturmowego był oficjalnie dowódcą Pionu Powietrznego Wydziału Pościgowego (ledwie kilku motolotni), a nieoficjalnie wygładzał wszystkie meldunki i raporty wychodzące z komisariatu, by były bardziej „politycznie poprawne”. Ilość wizyt Bezpieki i Wewnętrznego zmniejszyła się istotnie, od kiedy Ed się tym zajmował. Bardzo nieoficjalnie, był doradcą Komisarza. Komisarz Ed Harris był już spokojny, tylko pulsujące żyły zdradzały niedawną irytację. -Witam nowy narybek Wydziału Pościgowego! Jak się sprawuje Pulsar? Będziecie mieli okazję przetestować go w polu. Słyszeliście zapewne o sprawie Silent Shota – kto nie słyszał. Rabuś banków, który zrobił udany nalot na Bank Federalny, uwielbiany przez prostych ludzi za palenie skryptów dłużnych – Srebrni ruszyli za nim w pościg, kieruje się do Appallachów (Srebrni byli drugim pod względem skuteczności komisariatem Dzikiego Zachodu). Oczywiście strat nie da się uniknąć, dlatego oddelegowano Drugiego Eda do pracy w terenie, doceniając jego umiejętności komunikacyjne. Ma werbalnie posprzątać po pościgu, a wy będziecie jego eskortą – przy słowie „doceniając” Stary skrzywił się tak, jak zwykle to robił, gdy wspominał o Bezpiece. – Ed przedstawi wam szczegóły. Odmaszerować. -Zapraszam do mnie – wskazał ręką swe biuro hibernatus Witam w rekrutacji do przygody drogi w świecie Neuroshimy koloru Stali. Pierwsza misja dla świeżo upieczonych policjantów Wydziału Pościgowego NYCPD czeka na dwóch śmiałków. To proste zadanie, co mogłoby pójść nie tak? Inspiracją były dla mnie gry paragrafowe Joe Devera „Wojownik Autostrady” i pierwsza część Mad Maxa, w takiej kolejności. We wstępnej rekrutacji wystarczy mi kilkuzdaniowy pomysł na postać: Profesja, Pochodzenie, ulubione sposoby rozwiązywania problemów, inne informacje. Grać będziemy na mechanice Zewu Cthulhu 5.5 , z zasadami z edycji 7 dotyczącymi przerzutów i wspomagania się Szczęściem. Plus kilka zasad opcjonalnych które wprowadzę, jeśli gracze się zgodzą. Myślałem nad mechaniką Neuroshimy, ale jest zbyt rozbudowana jak na pbf. Zastanawiałem się też nad mechanika Joe Devera, ale z kolei wydaje się nadmiernie uproszczona. Częstotliwość odpisów: Przewiduję długość swoich postów na awatar – dwa, więc maksymalnie będą to dwa dni dla mnie – dwa dni dla graczy, jak się uda, to częściej.