- Bet, wszystko w porządku? - zapytał z troską Nidrim zobaczywszy gnomicę w kanale. Dopiero po chwili spostrzegł Thazara kukającego znad zejścia. Nie można było powiedzieć, że nie ucieszył się na jego widok, aczkolwiek słabe światło uniemożliwiało dostrzeżenie tego. Najwyraźniej ich kompan dłużej zabawił z tamtą kobietą. O ile tamten sam nie poruszy tego tematu nie miał zamiaru w to wnikać, w końcu to co on robi to jego sprawa.

- Zgadzam się z Kazrakiem. Za dużo ludzi to też nie dobrze, tylko byśmy sobie przeszkadzali, a tak we trójkę powinniśmy sprawnie sobie poradzić z tym tałatajstwem.

Walka to walka. W końcu nie po to Thazar ruszył w świat, by na widok pierwszego z brzegu niebezpieczeństwa miał uciekać gdzie pieprz rośnie.
Ale parę spraw warto było wyjaśnić, by nie pozostały żadne niedomówienia.

- Żadne balowanie - odparł Thazar, równocześnie spoglądając w głąb korytarza, skąd mógł nadciągnąć autor potężnego ryku. - Panienka ma na oku naszą drużynę, Tajgę i Grigora przede wszystkim. Ta pierwsza kogoś zabiła, ten drugi nosi przeklęty miecz, który może przejąć władzę nad swym właścicielem. - Tu trochę podkoloryzował słowa elfki. - Przez nich trafiliśmy na czarną listę Harfiarzy. Potem opowiem wam dokładniej. Gdy wyleziemy już z kanałów.

Grigor zatrzymał się parę korków przed nieznajomymi mierząc ich spokojnym spojrzeniem. Wszystko wskazywało na to, że trafili na pokojowych podróżnych. Dzięki temu powinni zaoszczędzić nieco czasu szukając roślin dla brodacza.
- Tak jak powiedziała Janella. Rozejrzymy się tu trochę, jeżeli nie macie nic przeciwko. - Powiedział poświęcając parę chwil swojej uwagi na przyjrzenie się stworzeniu w klatce. Dobrze, że nie było z nimi tamtego druida, Grigor miał przeczucie, że pewnie chciałby teraz tego stworka uwolnić. Łowca starał się przypomnieć, czy kiedykolwiek widział coś takiego. Nie miał jednak zamiaru zbyt długo się zastanawiać. W końcu trzeba było zebrać nieco chwastów.