Anonimie coraz bardziej podoba mi się postać Wojownika.

Nie wiem jak tam inni odpiszą. Może ktoś zechce zostać i otwierać powóz, czy coś. Jeśli ktoś nie będzie się zgadzał, to Sav nie czeka na rozwój wydarzeń, bo nie ma sensu się kłócić, czy to z NPC, czy z graczami. Też będzie próbował uciec z tego cholernego cyklonu. To tak piszę, aby nie domówień nie było.

Saverock zwróć tylko uwagę na jeden drobny szczegół, mianowicie lampy.
Jak już było mówione macie pięć lamp. Cztery mają przewodnicy (Wojownik, Rekus, Samson, Jon), a piątą krasnolud.
Nevard nie posiada lampy. Czy mimo to szarżujesz na ścianę cyklonu?

Jeśli ktokolwiek zacznie majstrować przy powozie, to Sav jest gotów nawet bez lampy szarżować, no chyba, że korzystając z zamieszania udałoby mu się wyrwać Jonowi lub Samsonowi lampę. Jeśli wszyscy uznają, że trzeba uciekać, to zaproponuje trzymanie się blisko siebie i próby wydostania się z użyciem wszystkich lamp, które zostały.

W porządku deklaracja przyjęta.

To już koniec.
Przez chwilę zastanawiałem się, czy nie ciągnąć tego dalej, ale zasadniczo to był jeden z finałów, który był w założeniach scenariusza, więc i dobry moment, aby zakończyć.
Oczywiście zakończenie jest otwarte, przynajmniej dla części z was.

Sesję mogę uznać za udaną i bardzo przyjemną.
Udało się ją ukończyć, a to już jest sukces w grze forumowej. Dwa świat był autorski i dzięki wam nabrałem chęci, aby po latach zacząć nad nim pracować i dopieszczać szczegóły.
Świat powstał lata temu, gdy jeszcze w miarę regularnie grałem na żywo. Nigdy jednak nie wyszedł poza kilka luźnych notatek i kilka sesji. To była nie jako jego pierwsza próba w szerokim świecie.
Chętnie poznam wasze opinię na jego temat.

Co do zakończenia, to postacie Ulliego i kretolanda zbyt długo zwlekały z podjęciem jakiś radykalnych decyzji. Zniszczenie figurki mogło przynieść skutek, ale nie w tym momencie. Gdybyście próbowali ją zniszczyć wcześniej, to kto wie, jakby się potoczyły wydarzenia.
Postacie Anonima i Saverocka zaryzykowały i zaufały temu, co mówiła kobieta. Postacie żyją, ale ceną za to jest przemiana, która jest spowodowana wejściem w ścianę cyklonu.
Przemiana ma swoje plusy i minusy, gdyż daje postacią pewne nowe umiejętności, ale jednocześnie czyni z nich niejako mutantów, osoby w tym świecie będące wyrzucone na margines.
O szczegółach opowiem jeżeli będzie chęć rozegrania kolejnej sesji w tym świecie.

Na tę chwilę dziękuję wszystkim za grę, stworzone postacie i zaangażowanie. Bez waszego działania, szybkich odpisów nie udałoby się tak szybko rozegrać tej sesji.
Mam nadzieję, że grało się wam przynajmniej tak dobrze, jak mnie prowadziło. :)

No cóż, zaskoczyło mnie, że to już koniec. Grało mi się bardzo dobrze i bez żadnych obaw mogę zaliczyć sesję do tych najlepszych w jakie grałem.

Świat jest ciekawy i widać, że skrywa wiele tajemnic. Sam pisząc opowiadania próbowałem stworzyć coś podobnego. Nie udało mi się, więc gratulacje, że ty dałeś radę.

Ten motyw z przemianą postaci bardzo mi się podoba. Lubię tego typu zabiegi i jestem ciekaw jak wiele zmieni się w bohaterach.

I najważniejsze. Dziękuję wszystkim za grę i jestem chętny na kontynuację :D

Oczywiście istnieje możliwość kontynuacji w tym, czy też uzupełnionym o inne osoby gronie.
W zamyśle ma eksplorowanie przemiany waszych bohaterów i poznawanie Pomroki i jej tajemnic, a to wszystko na tle waszego zmagania się z akceptacją społeczną. W końcu Pomroka to nie jest wasze naturalne środowisko.

P.S. Cieszę się, że się podobało.

Dostałeś ode mnie notkę w profilu. Reputacji dać nie mogłem jeszcze, więc notka jak znalazł.

A podziękował, podziękował (kłania się nisko, zamiatając czapką podłogę).
Polecam się na przyszłość.