Bandyci nei wydali z siebie najmniejszego dźwięku. W ciszy, jakby tknięci nagłym impulesem jednocześnie rzucili się do ataku. Gdy pierwszy już miał wrazić rohatynę Kościejowi w brzuch zacharczał i splunął krwią, z gardłem przebitym strzałą. Kilkunastu bandytów padło martwych, wielu jęczało rannych. Kilku rzuciło się do walki z wyłaniającymi się z lasu postaciami w szarych opończach. Walka po kilku sekundach przerodziła się w rzeź, kiku ocalałych bandytów podjęło ucieczkę, przerwaną strzałą w plecy. Sylwetki w opończach jak nagle siępojawiły, tak nagle zniknęły w leśnej gęstwinie (Kościej, nie rób aż takich kamikaze - w normalnych warunkach nikt nei zdoła uchylić się przed 20 bełtami)

Razim

Wiedźmin był już tym znudzony.Jak sądził pomogły im te głupie leśne elfy.
Jednak nadal się przyglądał walce .

Z wilczego dołu dobiegł niewyraźny jęk. Po kilku minutach, kiedy już resztki bandytów padały od szybkich strzał na brzegu rozu pojawiła się jedna ręka, potem druga. Blacker z trudnością wygramolił się z rowu, cały poobijany i obolały. Nie wyczówał w sobie jakichś wewnętrznych Gdy stanął kika kroków na krawędzi reszta bandytów była dobita a sylwetki znikały w lesie. Zauważył także Razima przyglądającemu się wydarzenią i uśmiechnął się do siebie. Udawszy jednak, że go nie zauważył podszedł do Kościeja i zagadnął - Zdaje się, że zaniedbaliśmy ostrożności. Nie możemy iść zwartągrupą, najlepiej poruszajmy się rozdzieleni. Ja pójdę przodem, a w razie zagrożenia ostrzegę was. Ty Kościeju, wraz z naszym dużym przyjacielem pójdźcie w środku, jako podstawowa siła oręża. O straż tylną najwyraźniej nie musimy się martwić - Blacker dorzucił rozbawiony, radością nie obejmującą jednak oczu, które zawsze pozostawały zimne i nie wyrażały żadnych uczuć - Czy zgadzasz się ze mną Kościeju? Wszakże ty tu dowodzisz... Jednak radziłbym ostrożność, poprzednia drużyna z którą podróżowałem zginęła właśnie przez to... A nie chciałbym, by ten koszmar powtórzył się... Nigdy nie wrócędo labolatorium - Blacker wycedził ze złością - więc lepiej uważajmy na siebie i na... innych

Masz rację. Więc? Idziemy?- Popatrzyłem na was, i ruszyłem przed siebie, kierując się bardziej przeczuciem niż znajomością otoczenia.

Ruszam lekkim truchtem wymijając Kościeja, po czym wytężam swój węch szukając potencjalnego zagrożenia

Dobra, ze względu że nic nie działo się przez długi czas garść informacjii. Doszliśmy do tego nieszczęsnego miasta i pogadaliśmy z tym kolekcjonerem. Poszukujemy starożytnego, magicznego miecza, a żeby go znaleźć musimy wyruszyć na północ w góry, mijając podrodze inne tereny. Aktualnie siedzimy w gospodzie i omawiamy sytuację...

Rezygnuje z gry->

Razimowi znudziło się czekanie wrocił zająć się własnym sprawami.Już zupełnie nie obchodziły go spray brata Węza

Blacker
Siedzę przy piwie, którym poczęstował mnie Kościej
- Czy mógłbyś wtajemniczyć mnie bardziej w sprawę tej oferty? Chciałbym znać detale, oraz wiedzieć ile można zyskać... Pamiętaj, dopóki nie spłacę swojego długu za uwolnienie możesz na mnie liczyć

__________________________________________________ ______________________

Ps. Przydałobysię zorganizować posiłki do sesji, bo chyba z graczy tylko ja zostałem

Niestety, znam tylko miejsce w które mamy się udać. Nie wiem o niczym innym, z wyjątkiem tego iż miecz ma właściwości magiczne.- Rozgladam się. - Myślę że przydał by się ktośjeszcze na tę wyprawę. Nie wiem co nas czeka po drodze. Moze uda nam się znaleźć miejskiego herolda który przekarze ludziom nasze ogłoszenie.

__________________________________________________ ______________________

Faktycznie przydadzą się posiłki. Nie wiem jednak co z Silvanol El-Dalem
. Może o nas zapomniał.

Ze względu iż ruch w sesji zamarł, proszę moderatorów o zamknięcie tematu.