Mgła.
 

22 kwietnia 2012 roku pańskiego, sobota.

To był piękny wiosenny dzień. 24 stopnie celcjusza, na niebie od czasu do czasu pojawiała się pojedyńcza chmurka. Od morza niósł się zapach jodu mieszając się z wonią kwitnących kwiatów. Nic nie zapowiadało tego co miało nadejść wkrótce uderzając w mieszkańców Kumanowic niczym rozpędzony byk w bezbronnego matadora.

Wieczorem umówiliście się u Józka na małe spotkanie we własnym gronie. Dzień upłyną wam równie szybko jak każda sobota w roku szkolnym. O umówionej godzinie Kamil poszedł po Julkę i kilka minut puźniej oboje znaleźliście się przed kościołem na plebani któregoż mieszkał Józef.



Przed bramą kościoła znajdowała się tablica z napisem który przywoływał uśmiech na twarzach wiernych właśnie w takie dni jak ten.

"Bóg nie oczekuje podziękowań
za Słońce lub Ziemię,
ale za Kwiaty, które zaprawdę
nie przez oskubanie ujawniają nam
swoją piękność.
Nie zatrzymuj się jednak,
aby je rwać i przechowywać na później,
lecz idź naprzód
albowiem wzdłuż całej drogi
będziesz miał Kwiaty w rozkwicie."

Po krótkim przywitaniu siedzieliscie wszyscy w przestronnym salonie plebani, którego oszklone drzwi ukazywały widok na piękny ogród. Popijaliście piwko i rozmawialiście, kiedy audycja lecącego w tle radia została nagle przerwana podnieconym głosem spikerki:
"Reportaż specjalny, na terenie całej Polski odnotowano kilka minut temu niszczycielskie wstrząsy dochodzące w niektórych regionach nawet do 7 stopni w skali Richtera. Dotąd nieznana jest przyczyna trzęsienia, które jak twierdzą specjalisci nie powinno występować w naszym regionie. Z niektórych krajów Europy docierają również niepotwierdzone dotychczas wiadomości o podobnych wstrząsach. Dalsze informacje wkrótce"

Kilka minut puźniej kiedy zagorzala między wami intensywna dyskusja nagle muzykę która snuła się dotychczas z radia zastąpił tajemniczy szum. Nie zdąrzyła minąć chwila początkowego otępienia kiedy nadeszło To.
Przez drzwi tarasu waszym oczom ukazała się snująca się powoli w waszym kierunku gęsta mgła. Najdziwniejsze w niej nie było nawet to że pojawiła się wiosną, ale sposób w jaki się poruszała, początkowo nisko przy ziemi, łapczywie pochłaniając kolejne skrawki gruntu, a potem agresywnie, frontem tak wysokim i gęstym że jego końca wzwyż nie bylibyście chyba w stanie zobaczyć nawet gdybyście wyszli na zewnątrz. Zjawisko szybko dotarło do drzwi tarasu i dokładnie, jakby z głodem przestrzeni która znajdowała się za nimi przyległo do nich. Do waszych uszu dotarł cichy, krótki skrzyp okien na które z dużą siłą naparło powietrze.

Mgła początkowo była wyjątkowo gęsta, a i teraz przez drzwi tarasu jestescie w stanie zobaczyć dokładnie tylko najbliższe drzewa znajdujące się 3 metry od plebani i zaledwie zarysy tych które znajdują się 6-9 metrów od niej.

Staliście prze dobrą minutę patrząc w osłupieniu zanim któreś z was mogło coś zrobić.

Cichy okrzyk wydarł się z piersi Józka. Okrzyk, który zawsze przywoływał marsa na twarz gospodyni księdza, a samego księdza na poły irytował, na poły bawił:

- O Kristos Eulestas! Co to do diaska jest!?[/i]

Józek mówił to spod okna, bowiem kiedy tylko ujrzał mgłę pędzącą w tę stronę, momentalnie podskoczył do niedomkniętego okna, by je zamknąć.

Teraz, patrząc na to, co się działo, rzucił się do radia, gotów je podstroić w razie potrzeby. Ręka mimowolnie powędrowała do kieszeni na piersi i opadła dopiero, gdy znalazła znajomy kształt, gwarancję spokoju i bezpieczeństwa. Nasłuchiwał dalszych reportaży, gotów zmieniać częstotliwości.

"Co się robiło w razie trzęsienia ziemi? Schodziło DO piwnicy, czy wychodziło NA zewnątrz? Które to było? Które które które?!"

Głosem, któremu starał się nadać pozory opanowania, zapytał:

- Eee... słuchajcie, pamiętacie może co się robiło na wypadek trzęsienia ziemi?

W założeniu ton miał być taki, jakim pyta się kogoś kto z nami wychodzi, czy wziął parasol, kiedy daleko na horyzoncie pojawiają się pierwsze oznaki burzy.

Na rzadnej częstotliwości nie znajdujesz nic oprócz szmerów i szumu, co niepokoi cię jeszcze bardziej. Może to ta mgła? Może zakłóca fale elektromagnetyczne?

-Nie mam pojęcia co się robi, kiedy jest trzęsienie ziemi

Odpowiedział lekko spanikowany Kamil. Co to może być?!? Skąd nagle ta dziwna mgła, i skąd w Polsce trzęsienia ziemi, wszystko dzieje się tak nagle, z niewiadomego powodu

Kamil był bardzo zaniepokojony.

Julia bezradnie patrzyła w okno. Na pytanie Józka odpowiedziała po długiej ciszy.
-Chyba schodziło się do piwnicy... A jak nie, to ja i tak na zewnątrz nie wychodzę. - powiedziała powoli, odwracając się do przyjaciela.

Stoicie rozmawiając zdezorientowani.
[user=3411] Julia, jako jedyna wpatrywałaś się w okno kiedy nagle serce podskoczyło ci do gardła. Na granicy widoczności zobaczyłaś poruszający się szybko ogromny czarny kontur. Poruszał się jakieś 2 metry nad ziemią i po ułamku sekundy zniknął z twojego pola widzenia. Jego kształt jest trudny dla ciebie do określenia ze względu na odległość w jakiej się znajdował. Jednego jesteś pewna ze cokolwiek to było, było conajmniej wielkości człowieka.[/user]

-Chłopcy... - wyjąkała - Teraz to już na pewno nie chce wychodzić poza mury plebanii - powiedziała. Zawsze blada, teraz całkowicie biała z przerażenia szybko odeszła od okna.

Ręka spoczywająca na gałce częstotliwości poruszała się coraz bardziej nerwowo, już nie przechodząc, ale przeskakując częstotliwości.

"Logika. Użyj logiki. Opanuj się. To się nie może dziać. Takie rzeczy się nie zdarzają. Nie mają jak."

Rozpoczęty w myślach monolog niezauważalnie nawet dla autora zaczął być wypowiadany na głos:

- Musi być racjonalne wytłumaczenie. Nie ma innego wyjścia, nie ma innej możliwości. Trzęsienia ziemi w Polsce? Nie dalej jak dziesięć minut temu wszyscy zgodziliśmy się, że to niemożliwe. Mgła? Owszem, to się zdarza. Że cisza w eterze? Bywa, może radio jest zepsute, może to przejściowe zakłócenia elektrostatyczne - Józef szybko zerknął, czy prąd jest by ewentualnie i brak prądu dorzucić do listy logicznych i uspokajających argumentów.

- Przecież pomyślcie sami - po raz pierwszy świadomie począł mówić do pozostałej dwójki, uspokajać ich, choć tak naprawdę to samego siebie najbardziej pragnął przekonać - Jaka jest szansa na ruchy tektoniczne na naszej szerokości geograficznej? Daaa? ŻADNA właściwie. 7 w skali Richtera? Kaczka dziennikarska, ktoś tam się rypnął! - głos kędzierzawego chłopaka nabierał pewności z każdym wypowiadanym słowem - Trzęsienia ziemi poza tym nie zdołałyby wywołać zakłóceń elektrostatycznych. Póki co, spokojnie. Luz blues. Nie ma strachu, mamy czaderską mgłę za oknem, a poza tym to powiedzcie, co niby miałoby się wydarzyć, co? Popróbujemy chwilę jeszcze z radiem, jak nie, przejdziemy do mnie do pokoju, sprawdzę na necie co jest grane.

Tak naprawdę, Józek wkładał najlepszą twarz. Radio prawie na pewno było sprawne, zaś obawiał się, że się załamie, jak komp padnie, lub nie będzie netu. Na wszelki wypadek zjechał ręką do komórki, wcisnął 777, potem słuchawkę, przesunął ukryte zabezpieczenie, potem wystukał na klawiszach debug.

Z drżeniem serca oczekiwał raportu...

[user=3573]777, słuchawka i przesunięcie - prawa roota na kompie. Debug: raport ze stanu maszyny, wliczając czy sieć działa. Czas reakcji standardowy: 3 minuty (komp jest zawsze włączony). [/user]

[user=3642] Jaki rodzaj połączenia internetowego masz w domu?, od razu wyświetla ci się że maszyna jest w pełni sprawna a sieć... [/user]

-To nie jest normalne, przecież sam mówiłeś, że nie ma szans na ruchy tektoniczne w POLSCE, a ta mgła pojawiła się tak nagle, ona wygląda jak by była... żywa!Coś mi tu nie pasuje, nie wiem co się dzieje!

Powiedział nerwowo Kamil, patrząc na przyjaciół, raz na Julie a raz na Józefa.