Lyan nerwowo wyczekiwał, aż konwój przejdzie. *Szybciej!* popędzał w myślach. Atmosfera robiła się coraz bardziej gorąca. W końcu wiedział, że musi ponownie użyć czarów. Skupił swoją wolę i powiedział βροχή . Niebo nagle zaszło chmurami przysłaniając zachodzące słońce. Krople momentalnie zaczęły bębnic o bruk. Elfowi na chwilę pociemniało przed oczami. Ledwo trzymał się na nogach, więc oparł się na lasce niczym starzec. Kiedy kondukt żałobny przeszedł, Lyan, wykorzystując resztki sił, pobiegł w stronę wyjścia z centrum.

Locien, gdy zamaskowana postać wskazała w jego stronę palcem zaklął w duszy * Do licha!* i szybko uciekał, drogą którą dotarł, nie przejmując się tym razem strażnikami na wieży. * Zginie, ale teraz ma przewagę, lepiej będzie jeśli się dziś wycofam. Ale zginie, prędzej czy później, zginie.... przysięgam na krew w moich żyłach!*

Locien Ra' Vendear

Biegłeś ile sił w nogach, w oddali słyszałeś dzwony alarmu. Alarmu nie z Twojej osoby, przecież tam nie było żadnej dzwonnicy. Wtem wpadłeś na zakapturzoną postać maga.

Lyan Nailo

Biegłeś ile sił w nogach, słyszałeś w oddali dudnienie dzwonów ogłaszających Twoją ucieczkę. Nagle wpadałeś na biegnącą postać, w wirze zderzenia poznałeś, że to najemnik, wystraszyłeś się możliwości gonitwy od jego strony.

Nagle podbiegł do Was pewien człowiek i powiedział:
- Komicznie wyglądało wasze zderzenie! Panowie spokojnie, pali się co? - mówiąc pomagał Wam wstać.

* Jak Kościej wreszcie mi przyśle swoją KP to napisze nazwę.

Sorki, że tak głupio was złączyłem, ale nie miałem czasu i pomysłu. Zostój w sesji może być, bo nie będę teraz tak długo siedział przy kompie.

Gdy tylko odzyskał równowagę, złapał człowieka prawą ręką, za te właśnie ramię, jednym ruchem znalazł się za nim i w tym momencie już wyjmował wolną ręką ostrze, które zaraz przyległo do szyi ofiary. Cofnął się razem z nim krok do tyłu, na bezpieczną odległość od Elfa. Popatrzył w obie strony czy aby nikogo więcej nie ma i szepnął do ucha ludzkiego mężczyzny:
-Nie próbuj żadnych sztuczek człowieku
Po tych słowach spojrzał na maga:
-Spróbuj cokolwiek zrobić, a on zginie przed tobą...
* co tu do cholery się dzieje?!*

Po zderzeniu Lyan, upadł na ziemię. Ledwo podniósł się, opierając się na lasce. *Co? Dlaczego..?* nawroty głowy powróciły. Użył za mocnego zaklęcia, jak na taki okres ładowania. Dopiero po kilku sekundach, trwających dla elfa długie chwile, zorientował się co się dzieje. - Nie chcę, ani jego śmierci, ani Twojej, szanowny krewniaku. - zwrócił się do drowa, opierając się na lasce. - Niestety, jeśli się stąd nie ruszymy, to możemy nie przeżyć tej nocy. Decyzja jest Twoja.
- Spokojnie człowieku, wyjdziesz z tego cało - pocieszał Nimfella.

Nimfell zerknął na stojącego za nim Elfa, a później na drugiego, któy był magiem.
-Cieszę się że trafiłem na ciekawych ludzi.- Mruknął.- Ale przecierz możemy się dogadać waszmość...-

Nie mam szczerze co do Was teraz napisać, historia niech się na razie potoczy własnym rytmem.

Po słowach Lyan'a, Locien schował broń na swoje wcześniejsze miejsce, która jeszcze przed chwilą groziła Nimfell'owi. Spojrzał na nich obu i powiedział:
- Dobrze więc, oddalmy się z tego miejsca, potem "porozmawiamy" o naszym miłym spotkaniu.... Po tych krótkich słowach ponownie zerknął na obu i ruszył energicznie w stronę przeciwną zagrożeniu. * Co za zwariowany dzień, a zapowiadała się łatwa robota.*

Zdziwił się, że jego słowa tak szybko poskutkowały. - Ruszajmy więc. - rzucił w powietrze. *To nie była moja wina. Poza tym nie martw się, na pewno sobie z tym drowem poradzisz* przekonywał sam siebie. Wiedział, że drowy nie lubią elfów i dogadać się z tym zabójcą będzie trudne. Oddalił się z miejsca wypadku podążając za Locien'em.

Nimfell usmiechnięty biegł za nowopoznanymi elfami.
*Tak oto otwiera się przed nami przygoda...*