( czy w apteczce są jakieś leki na moje dolegliwości?)

- Ooo... jednak potrafisz gadać. No popatrz. Jakbyś znalazł coś na uspokojenie to mi daj. Jak już mówiłem jestem dość nerwowy i może się to źle skończyć dla słabszych ode mnie. - mówię zerkając doktorkowi w oczy.
Jednocześnie drugą z dłoni mam zaciśniętą w pięść.

Jeśli nic nie znajduję to zostawiam staruszkowi apteczkę i biorę się za przeszukanie wozu. Może gdzieś to jest?! Jakieś ukryte schowki.
(przypominam o bonusie do percepcji)

- No mówię, że nie ma nic poza jakimiś plastrami i bandażami. Dobrze wiedzieć, że mamy tutaj chodzącą bombę z niestabilnym zapalnikiem. - Biorę apteczkę i odsuwam się od Millera.

Rozpoznaję w jego zachowaniu chorobę?

Tak jak mówi doktor w apteczce są tylko środki opatrunkowe, żadnych leków.
Henry - Dochodzisz do wniosku że Jack cierpi na jakieś zaburzenie psychiczne: szaleństwo bostońskie albo paranoje nie jesteś pewien które (jeszcze)

Jack przetrząsasz samochód wyrzucając dywaniki na zewnątrz i jeszcze raz przetrząsając schowek dochodzisz do wniosku że nie ma już nic więcej do znalezienia

Dobra komu w drogę temu czas. Spróbujmy najpierw w osiedlu. Faktycznie te wszzystkie śmieci mogą się przydać. Potem może skoczymy na ryby? powiedziałem do reszty ekipy szczerząc się głupio. Jeszcze raz przyjżałem się ćpunowi i ruszyłem.

Idę do tych co chcą iść na osiedle.
- Chodźmy tam.

Po 30 latach jedzenie może całkiem ciekawie wyglądać...

schodzicie z autostrady i powoli wchodzicie na teren osiedla, z lewej strony znajduje się dwupiętrowy budynek ze sklepami na parterze (większość okien witrynowych jest powybijana ) z prawej znajdują się domki, jakieś nieliczne warsztaty oraz stacja benzynowa. Domki w technologii lekkiego szkieletu drewnianego są dosyć pozarastane (dzięki położeniu nad zatoką lokalny klimat sprzyja roślinności) i mocno poniszczone (jakieś 4 miejsca na manewry) w niektórych zapadły się dachy i ściany. Jak na razie nie widzicie żadnych zwierząt ani ludzi pomijając kilka szarych wiewiórek.