patrząc na te przełączniki wołam Zoę, może ona ogarnie porblem

CocaCola, ponownie schował szable, wyjął ją do połowy ogarnięty dziwną wizją. Zauważył, że Zoe wchodzi ponownie na górą, z butami pokrytymi błotem. Miał ją osłaniać, jednak iluzją jaka go ogarnęła była, zdawało by się, bardziej wyraźna od obecnej rzeczywistości. Postanowił opanować lekko narastająca paranoje. Miał chęć wciągnąć coś mocnego.

Szybko opanowała emocje i zdobyła się na neutralny wyraz twarzy. Niespiesznie podeszła do Baltazara, zerkając ukradkiem na pobrudzone butki. Nie spoglądając wogóle na niego zaczęła badać przeznaczenie znajdujących się na panelu przełączników i pokręteł.

Joker:
Jeżeli są tu jakieś drzwi to nie masz pojęcia jak się je otwiera.

Zoe, Baltazar:
Oboje stoicie na drabinie i przytrzymujecie się wypukłości ściany. W końcu Zoe poddała się - jedyne wyjście jakie macie to wypróbować to, jeden z nich wydaje się główny, reszta wygląda na mniej ważne (mniej napisów przy nich jest).

Wciskam ten najmniejszy jaki znajdę.
-Metodą prób i błędów ogarniemy to urządzenie- po czym kantem oka spojrzał na Zoę.

Joker podszedł do ściany i wolną wodził po niej ręką.
-Jest.!
Joker przeciągną po szparze i odszedł on niej. Na ścianie widać było cieniutki kontur drzwi bez żadnej klamki i niczego podobnego.

Zauważywszy spojrzenie Baltazara wbiła odruchowo wzrok w ziemię. Cały czas przypominał jej się straszny widok,który ukazał się jej oczom i miała coraz gorsze przeczucia. Złapała w ostatniej chwili rękę Baltazara i kazała mu wcisnąć największy przycisk. Przecież już gorzej być nie może-powiedziała sama do siebie.

Zgodnie z tym co zrobiła Zoa, naciskam największy przycisk.

CocaCola:
Już miałeś iść w stronę swoich towarzyszy, gdy w jednym momencie wszystkie światła się wyłączyły. Próbowaleś mimo to iść tam gdzie stali, ale natknąłeś się na barierkę. Przytrzymując ręką metalowej rurki chciałeś podążać wzdłuż niej, ale w pewnym momencie na twarzy poczułeś dotyk liści i niewielkiej gałęzi. Dźwięki twoich towarzyszy znikły zastąpione odgłosem drzew wystawionych na podmuchy wiatru - wiatru, który poczułeś również na sobie. Choć niczego nie wciągałeś to jednak czujesz, że odlatujesz. Poddajesz się wznoszącej sile, czy pragniesz pozostać tam gdzie jesteś? Umierasz?

Joker, Firehopper, Potwór:
W momencie, gdy Joker odkrył kontur drzwi wszystkie światła zgasły. Stoicie w kompletnym mroku. Zamaskowane drzwi jednak wciąż są drzwiami i nic w tej kwestii się nie zmieniło. Prócz ciemności pojawił się również wiatr i odgłos liściastych drzew na wietrze. Wtem usłyszeliście jakieś pukanie zza drzwi, które po chwili ustało.

Zoe, Baltazar:
Po przekręceniu największego przełącznika wszystkie światła zgasły. Jest kompletnie ciemno, ale gdy tylko światło znikło pojawiły się odgłosy drzew liściastych wystawionych na wiatr... czujecie również sam wiatr.