Plan nie poszedł dokładnie po myśli osiłka. Przez opieszałość Siwucha w gębę dostał nie ten co miał, z drugiej strony kto wie może miał coś na sumieniu, więc za bardzo się tym nie kłopotał. Na nogach jednak dalej stało pięciu ludzi, a chłopki wyraźnie się tym zainteresowały.

- Dobra, dosyć tego! - zakrzyknął Gunther - Straż nie będzie się tu napierdalała jak banda gnojków.

Mówiąc to Leuden obrócił konia parę razy w miejscu, żeby żadnemu z wrażych pałowników nie przyszło do głowy podchodzić za blisko. Na wszelki wypadek sam wyszarpnął zza paska przydziałową pałkę.

- A ty, tchórzliwy worku rzygowin - tutaj wrzasnął na Rudiego - pokazuj papier i ślij po oficjera, bo Kieska jest wyższy szarżą i możesz mu naskoczyć!

Kapłan skiną tylko głową towarzyszowi, i odpowiedział.

-Trzeba będzie ich zgubić w kniej będziemy musieli zatrzeć nasz ślady co by uniknąć wytropienia.

Po czym spiął konia i ruszył za myśliwym galopem.

W czasie gdy myśliwy i kapłan salwowali się ucieczką w głuszę, pozostała dwójka starała się jakoś desperacko uratować chaotyczną sytuację. Cóż, strzelanie z ostrej amunicji do grupy miejskich strażników zdecydowanie im nie pomogło, podobnie jak obrażanie ich przywódcy i wyciąganie nowej broni.

- Nie ma już w Weiler wyższego rangą funkcjonariusza straży ode mnie! - zapiał Rudi i z dumą i z przestrachem. - Działam bezpośrednio z polecenia burmistrza Weiler! Kapitan Holzkopf zaginął, a was podejrzewa się o zdradę, kradzież i haniebną dezercję! To ostatnie ostrzeżenie! Rzućcie broń, a będzie mogli te swoje kłamstwa do woli opowiadać sędziemu!

I faktycznie wyglądało na to, że żarty się skończyły, strażnikom też nie podobało się, że ktoś do nich strzelał i właśnie próbował stratować koniem. Wyciągnęli miecze. W dłoniach Rudiego pojawiła się zaś kusza, choć ciężko było stwierdzić, czy coś by nią trafił, bo łapy trzęsły mu się prawie tak jak głos.

Kątem oka zauważyli też, że co najmniej dwóch chłopów od karczmarza trzymało w łapach proce.

- Rudi, a nie przyszło Ci do głowy o rozkazy spytać? Bo znasz mnie, ja wszystko lubię na papierze mieć, tak więc się składa że kapitański rozkaz mam, Co z samym kapitanem się stalo nie wiem, ale zakładam że podpis i pieczęć rozpoznasz. A że ze zbójami przed wyjazdem do czynienia mieliśmy, to ich wińcie. Nas wysłano z listem gończym za infamitą. Więc o dezercji mowy nie ma. A gdybyśmy chcieli się kapitana pozbyć, wystarczyło zbójom zostawić sprawę i się nie wtrącać, a przecie cała straż wie, że własnym ciałem go osłoniliśmy. Więc coś tu śmierdzi i to nie my. A masz ty rozkazy od burmistrza na piśmie?
Kieska wciąż trzymał dymiącą lufę Smoczycy, ale miecza nie dobywał. Może uda się dogadać?

- Co? Rozkazy? A skąd mam wiedzieć czyście kapitana do podpisu nie przymusili, hę? Nagle zniknął, ogołocono skarbiec, a was widziano jak żeście szastali złotem, a potem prędko opuścili gród! To nie przypadek! - wskazał mocno rozsierdzonym od postrzału strażnikom, by się wstrzymali. - Natychmiast złożycie broń i wrócicie do Weiler na wyjaśnienia!

- Szastali złotem, ha! Człek zaległy żołd z miesiąca dostał, a tu go o kradzież posądzają! Jak kapitan zniknął po naszym odjeździe to równie dobrze może być wasza sprawka. - Gunther wcisnął pałkę za pasek. - Ale niech Ci będzie, co się będę z kopał z koniem. Pojedziemy, ale niech się okaże, że to pomyłka to sam odpowiesz za robienie problemów w łapaniu zbiega, Rudi. Broni nie złożę, swoje prawa znam. Do aresztowania straży to trzeba czegoś więcej niż byłego zastępcy, zaginionego kapitana.