- I cała wasza trzydziestka równie lojalna? - podpuścił strażnika Lothar, licząc, że ten go poprawi, a potem dodał - Naprawdę sądzisz, że nikogo nie przekonam? Już przekonałem. Obaj wiemy, kto zdradził i obaj wiemy dlaczego, nieprawdaż? - liczył na poznanie nazwiska kogoś, kogo strażnik podejrzewał o brak lojalności. Niemożliwe, by na dworze szlacheckim nie było żadnych intryg.

Nie zabił mutanta. Cesarski edykt to cesarski edykt. Chyba, żeby ranny spróbował sięgnąć po broń, wtedy to co innego.

Tak czy inaczej wytarł broń o łachy jednego z zabitych i ruszył za Magnusem.

Wolfgang Stał na skraju osłonięty drzewami i obserwował. Tylko obserwował. Nie chciał się zbliżać do trupów, nie z powodu strachu, ale coś go powstrzymywało.

Gdy wszyscy zobaczyli mutanta mag się lekko wykrzywił i podszedł do Magnusa.
- Prowadź. Dość czasu zmarnowaliśmy. Poza tym zaczyna tu cuchnąć.- Pokiwał głową i ruszył za przewodnikiem.

Wolfgang podzielił się spostrzeżeniem z kompanami. Rośliny ruszające się ku krwi było przerażające. Z tego co wiedział rośliny dość wolno rosną a te korzenie rozwijają z prędkością robaków czy glizd. po karku maga przeleciał dreszcz.

Zamek był potężną twierdzą i mag widział, że bez tego przejścia byłoby im bardzo ciężko się do niego dostać. A dostać się nie zauważenie wręcz sprawą niemożliwą się wydawało.

Stali przy krzakach zasłaniających wejście i mag starał się wyczuć czy magia jakowaś ze środka nie ciągnie.
- Do godziny po zmierzchu może? Jak będziemy w środku postaramy dać znać jakoś a jak nie to do północy jak nie będzie żadnych znaków i nic na zamku się nie będzie działo będziesz wiedział, że się nam nie udało. Bądźmy dobrej myśli.- Uśmiechnął się i przygotował się do wejścia. Na ciemność Techler chciał zaradzić czarami a sam zamierzał iść w środku. Czujny i uważny na ślady magii.

- Żołnierz dobrze prawi. Znaku dawać nie będziemy, po co nas mają zauważyć - potwierdził słowa Axela Lothar. Nie chciał przy obcym podważać autorytetu maga, ale dawanie znaku, że się przeniknęło do środka zamku było najgłupszą rzeczą jaką drużyna zwiadu mogła zrobić. Wystarczy, że jeden obrońca to zauważy i tajne przejście przestanie być tajne. Już nie mówiąc o tym, że ostatnie czego im trzeba to podniesienia alarmu na zamku i czujnych strażników przez najbliższe dni. Wyjaśnił to Techlerowi jak tylko wyjdą poza zasięg słuchu Magnusa

- W jakiej kolejności idziemy? - zapytał - Wolfgang najlepiej w środku, a na początku i końcu najlepiej by był jakiś zbrojny, ja lub Axel - dodał - Bernhardt, gdzie byś się widział?