Menthor - świat steampunk-fantasy

[Arsene]

1. Zaraza
W roku 1612 na południu Menthoru królewscy alchemicy pracowali nad uruchomieniem maszyn bojowych napędzanych kryształem i silnikiem parowym. Chciano użyć w tym celu czarne magii. Przelać krew nad magicznym kryształem, który miał być niekończącym się źródłem energii dla silnika parowego napędzającego układy maszyny. Dusza ofiary łączyła się z kryształem i stawała się jednością z maszyną. Udało się uzyskać odpowiednią ilość energii, by maszyna ruszyła. Jednak w trakcie rytuału zachwiana została na chwilę bariera między światem żywych i martwych, a w kryształ maszyny weszła inna dusza niż zamierzano. Za sterami machiny usiadł nie żołnierz-ochotnik, a przeklęty czarnoksiężnik, który od dwóch wieków czekał tylko by wyrwać się zza światów. Posiadając moc maszyny bojowej, którą zwano roboczo golemem bojowym natychmiast rozpoczął swoje nekromanckie praktyki. Wezwał potężną armię umarłych, na której czele od dziesięciu lat szuka pomsty na królestwie, a zwłaszcza na arcymagu królewskim, który zadbał by cierpienia po śmierci były adekwatne do czynów nekromanty dokonanych za życia. Niejednokrotnie wysyłano zabójców, rycerzy, magów, kapłanów, paladynów, a nawet inne golemy bojowe by wysłać nekromantę ponownie do piekieł, lecz na nic się to zdało. Nie wiadomo dokładnie skąd nekromanta, zwany także Dymitrem miał taką ilość mocy. Prawdopodobnie wykorzystywał przewagę ciała golema bojowego nad ciałem ludzkim, by wezwać swoje sługi. Przez to, żaden mag nie mógł utrzymać nawet części mocy, którą magazynował w ciele golema Dymitr.

2. Golemy bojowe
Wielkie kroczące maszyny bojowe, ożywiane przez magów królewskich, uzbrojone po zęby i wytrzymałe jak skała były najgroźniejszą bronią Menthoru. Po wypadku jaki miał miejsce na południu kraju zmieniono zupełnie system sterowania. Wprawdzie ograniczyło to znacznie liczbę maszyn, lecz zapobiegnięto powtórce z tamtych czasów. Dziś golemy kontrolowane są osobiście przez magów, którzy czuwając nieopodal pola bitwy telepatycznie kierowali maszynami i przekazywali na bieżąco swoją moc do kryształu. Niestety, zniszczenie kryształu wyklucza maszynę z walki. Golemy dzielone są na dwie kategorie. Lekkie i ciężkie. Jeden mag był w stanie kontrolować jednego ciężkiego stalowego wojownika. Jedynie królewski arcymag i dwóch pozostałych arcymagów, których los jest nieznany (prawdopodobnie owy nekromanta ma moc porównywalną do arcymagów) jest w stanie kontrolować jednocześnie więcej niż jednego. Golemy dzielone są na dwie kategorie. Lekkie natomiast nie wymagają aż takiego nakładu energii, dzięki czemu mag zdolny jest czasem kontrolować dwa, a niekiedy nawet trzy takie maszyny. Niektórzy korzystając z faktu, że lekkie golemy zużywają niewiele energii szaleją z mieczem po polu bitwy, miotając dodatkowo swoje potężne zaklęcia. Jednak większość magów w szeregach armii królestwa jest w stanie kierować tylko jednym lekkim golemem bojowym. I to w nich wcielą się gracze.

3.Budowa Golema
Ludzie odpowiedzialni za projektowanie nowych rodzajów golemów oraz za ich działanie ustanowili pewien szablon, według którego produkowane są golemy. Wszelkie zasady i tajemnice ich działania, znane nielicznym (albowiem by energia kryształu zasilała silnik potrzeba wielu skomplikowanych operacji) zapisane są w Kodeksie Wojny. Na jego podstawie projektuje się i tworzy te potężne machiny wojenne. Ich budowa dzieli się na

Kryształy:
Dzieli się je na zasadnicze trzy rodzaje - mały, średni i duży. Im kryształ jest większy, tym więcej energii mag musi włożyć w jego kontrolowanie, ale może on także więcej oddać jej golemowi. Czasem zdarza się, iż nawet wielkie kryształy nie są w stanie zasilać potężnej broni oraz układu sterowania, więc golem musi się dezaktywować, by przekierować moc do jednego z podzespołów.

Korpusy
Jest to tak zwane ciało golema. Skrywa ono i chroni silnik parowy, zasilany kryształem, co pozwala się golemowi poruszać. Jego uszkodzenie sprawia, iż golem staje się bardzo podatny na całkowite unieszkodliwienie, gdyż wystarczy zniszczyć kryształ, by machina przestała działać. Jest wiele rodzajów pancerzy, mniej lub bardziej ozdobnych, lecz na ogół dzieli się je na cztery rodzaje: lekkie - pozwalające na dużą mobilność, o stosunkowo niewielkiej wadze i pojemności na silnik i kryształ, średnie - nieco zmniejszające mobilność, najczęściej używane, gdyż są uniwersalne, ciężkie - absorbujące dużą ilość energii i niezwykle trudne do przebicia oraz bardzo ciężkie - trudne do zdobycia jak i do zniszczenia.

Napędy
Większość silników robiona jest według tej samej zasady, zapisanej w Kodeksie Wojny. Ich rozmiary oraz wydajność muszą być ściśle przystosowane do rodzaju pancerza, często wykonywanego na indywidualne zamówienie.

Uzbrojenie
Golemy mogą być uzbrojone w niemalże każdą broń. Wielu inżynierów i alchemików zginęło podczas eksperymentów zostawiając swą wiedzę w zapiskach, które trafiły do Kodeksu. Stosuje się broń białą, palną, tarcze oraz inne wymyśle, mniej lub bardziej skuteczne narzędzia zagłady. Oto najpopularniejsze z nich, wymienione w Kodeksie jako podstawowe
- Działo - klasyczna armata umieszczona na ramieniu golema.
- Działo trzylufowe - wypierane przez kartaczownice działo o mniejszym kalibrze i większej szybkostrzelności.
- Kartaczownica - zespół kilku luf, które obracają się i pozwalają na niezwykle szybkie oddawanie strzałów.
- Miotacze płomieni - rozpylacz podpalanego przy lufie specyfiku, który jest niezwykle groźny dla każdego wroga.
- Działo ogniowe - działo, które strzela płonącą kulą, zawsze wybuchającą przy trafieniu w cel.
- Działo wyborowe - zasilane dodatkowym kryształem i systemem napędowym działo dalekiego zasięgu.

4. Nowenher
Na ulice miasta padał blask księżyca, który odbijał się od mokrych dróg i dachów. W żadnym z okien nie paliło się światło, ciszy nie przerywało nic poza stukaniem wody spływającej z dachu na brukową ulicę. Nowenher spało. Nowoczesne miasto, w którym fabryki rosły jak grzyby po deszczu, mury wokół czuwały w nocy, a w potężny garnizon w dzień. Królestwo Menthoru trawiła Zaraza. Nie chodzi jednak o chorobę, lecz o coś o wiele straszniejszego. Zarazą nazwano inwazję przybyłych niewiadomo skąd hord istot, które powinny leżeć dawno w ziemi. Pierwszy ślad trupów widziano na południu. Dwa miesiące później królestwo było już w stanie wojny. W ciągu dziesięciu lat nie udało się zwalczyć tej strasznej inwazji, która powoli zmieniała ten kraj. W miastach trwał pobór, każdy młodzieniec miał obowiązek odsłużyć swoje w armii lub fabryce. Powrócimy jednak do Nowenher. Potężne zakłady, w których szykowano muszkiety, wytapiano armaty, szykowano broń białą i pancerze wyrastały ponad miejską zabudowę. Było to miasto najlepiej rozwinięte, na granicy ziemi strawionej przez Zarazę. Całe południe było martwe. Gdzie nie spojrzeć przetaczały się hordy nieumarłych, legiony śmierci paliły wioski, a ludzie padali martwi na sam widok straszliwych przywódców Zarazy. Ona sama niebyła bezmyślnym marszem umarłych. To wszystko spowodowane było tajemnymi eksperymentami królewskich alchemików. Pracowali oni nad stworzeniem maszyny niosącej śmierć jak żadna inna. Udało się, lecz zapłacono za to straszliwą cenę. Obecnie tylko w kilku fabrykach produkuje się broń opartą o tę technologię. Jedna z nich jest w Nowenher. Samo miasto leży kilka mil od ziemi czarnej, niczyjej, martwej. Atak hordy wisi w powietrzu …

5. Geografia Świata
Kontynent otoczony jest wodą ze wszystkich stron. Południowa jego część, oddzielona łańcuchem górskim obsianym twierdzami, jest martwa. Tamte ziemie całkowicie strawiła już Zaraza. Niewiele dalej, na północ od gór leży stolica królestwa, Nowenher. Wokół tych miast rozsiane jest wiele mniejszych wiosek i miasteczek. Północ krainy to skute mrozem góry, w których mieszkają ludzie na wpół dzicy, którzy przywykli do trudnych warunków. Rośli mężczyźni służą władcy jako doborowa piechota, zwana Nordami. W łańcuchu gór największą przełęcz stanowi Tel-Ahman, gdzie zbudowana jest również potężna twierdza. Regularnie szturmowana i nękana atakami umarłych jest już w stanie obronić się przed całymi armiami. Stanowi też główną linię obrony, gdy wojska znajdują się w kraju.